آخرین دعای شهید

ب

به گزارش نوید شاهد کردستانشهید معظم رامین معادی در تاریخ شانزدهم دیماه سال 1347 در میان خانواده ای متوسط و در شهر سنندج دیده به جهان گشود. پدر و مادرش ایرج و ایران کمر همت به تعلیم و تربیت اش بستند. پس از طی دوران کودکی، در دبستان ثبت نام شد تا سواد بیاموزد.دوران تحصیلات ابتدایی و سپس راهنمایی را با موفقیت طی نمود. اما از آن پس بدلیل بروز پاره ای مشکلات نتوانست به تحصیل ادامه بدهد.

پسرم رامین آخرین بار که به مرخصی آمد، بیشتر از همیشه به همه ما محبت می کرد. شب ها به مادربزرگ پیرش که معلول و ناتوان بود می رسید. مرتب برادرهایش را می بوسید و نوازش می کرد. یکی از برادرهایش سه ساله و دیگری کلاس دوم راهنمایی بود. بعد از پایان مرخصی و لحظه برگشتن او به جبهه، یکی از دوستان سربازش جلوی درب خانه منتظرش بود. هردو برادرش در کوچه منتظر بودند او را بدرقه کنند. رامین برادرهایش را چندبار بوسید و همراه دوستش از ما خداحافظی کرد. مقداری که دور شد، یکبار برگشت و برادرهایش را دید و به دوستش چیزی گفت. پس از شهادت رامین، دوستش گفت: آن روز که خداحافظی کردیم، رامین گفت: خدایا شکر، الحمدلله برادرهایم بزرگ تر شده اند و اگر اتفاقی برای من بیفتد، خیالم راحت است که از پدر و مادرمان مراقبت خواهند کرد.

از خاطرات ایران ابوالمحمدی- مادر شهید