شهید «غلامعلی بیدی» در وصیت نامه خود اینگونه آورده است: سلام بر امام خمینى تنها رهبرى که ما بعد از پیامبران و ائمه اطهار از جهل و گمراهى وفساد به صراط مستقیم هدایت کرد و اسلام واقعى را به ما نشان داد و ما را به خود آورد و خداییمان کرد.
برادر شهید «عثمان کریم پناه» می‌گوید خیلی بی تاب برادرم بود، شبی خواب دیدم پیشم آمد و گفت: چرا ناراحتی و گریه می‌کنی در حالیکه باید خوشحال باشی که من سعادتمند شدم و به آرزویم رسیده ام.
آنچه به روستای «ابراهیم آباد» جلوه جاودانگی بخشیده است، مزار سیزده شهید دلاور است که در دفاع از انقلاب اسلامی، عاشقانه گام در میدان مبارزه نهادند و در مقابله با عناصر ضد انقلاب و رژیم پلید بعث، جان را برای باروری و پایداری درخت انقلاب اسلامی تقدیم کردند.
شهید تیمور ضیایی از شهدای کردستان است که در فروردین ماه سال ۱۳۳۳ در شهر سریش آباد به دنیا آمد و پس از سال‌ها مجاهدت در آبان ماه سال ۱۳۵۹ حین درگیری با ارتش بعث عراق در جبهه «کنجان چم» به شهادت رسید.
مستوره کریم پور، همسر شهید «ایوب رضایی» در مورد همسرش می‌گوید: حقیقت این است که زندگی مشترک ما زیاد طول نکشید. اما از قبل ایوب را می‌شناختم، او انسان باوقار و نجیبی بود.
همرزم شهید حسن مدنی فرد در بیان خاطره اش این گونه می‌گوید: «حسن مرد لحظه‌های خطر بود و در پاکسازی کلیه روستا‌های مریوان با خلاقیت‌هائی که داشت با کمترین نیرو به نبرد با دشمن می‌رفت.»