برگی از خاطرات روز‌های نه چندان دور

نوید شاهد کردستان؛ در بین روستا‌های دیواندره، مردم روستای ابراهیم آباد نقش پررنگی در دفاع از انقلاب اسلامی داشته است.
اما آنچه به این روستا جلوه جاودانگی بخشیده است، مزار سیزده شهید دلاور است که در دفاع از انقلاب اسلامی، عاشقانه گام در میدان مبارزه نهادند و در مقابله با عناصر ضد انقلاب و رژیم پلید بعث، جان را برای باروری و پایداری درخت انقلاب اسلامی تقدیم کردند.

حرکت یکپارچه، متحد و انقلابی مردم روستای ابراهیم آباد، در مقابله با حاکمیت نامشروع گروهک‌ها و تقدیم نود پیشمرگ مسلمان دلاور، از اقداماتی بود که در آن مقطع توانست، اثرات امنیتی فراوانی در منطقه دیواندره داشته باشد.
ضد انقلاب مردم روستای ابراهیم آباد را تحت ظلم و ستم قرار داده بود، مردم روستا انسان‌های آزاده‌ای بودند و به هیچ عنوان نمی‌خواستند تحت حاکمیت نامشروع ضد انقلاب زندگی کنند؛ لذا مردم نمایندگانی را از بین خود، برای ایجاد پایگاه در روستا و تسلیح جوانان انتخاب کردند. با همکاری مردم، پایگاه در روستا ایجاد شد و مردم تامین امنیت روستا را به عهده گرفتند. بعد از پاکسازی دیواندره، اولین پایگاه سپاه در این روستا و با کمک خود مردم ایجاد شد و فرمانده آن نیز شهید «پرویز کاکسوندی» بود.

ضد انقلاب وقتی موضوع را فهمید حمله گسترده‌ای به روستا آغاز کرد، دشمن تمام مسیر‌های منتهی به روستا را مین گذاری کرده بود. حمله را نیمه شب آغاز کرد، امکان کمک رسانی به ما وجود نداشت، با اینکه نیرو‌ها تازه کار و کم تجربه بودند، اما مردانه ایستادند و پوزه ضد انقلاب را به خاک مالیدند.
در این درگیری دلاورانی مانند محمد صالح تکاپویی، فایق مرادی، مرحوم سعید خسروی، صالح رنجبر، علی نصیری و ... آنچنان مردانه جنگیدند که همه را مات و متحیر کرده بودند.

ضد انقلاب با دادن تلفاتی مجبور به عقب نشینی شد، اما به خاطر کینه‌ای که از این مردم مسلمان داشت، اقدام به مین گذاری و ایجاد تله‌های انفجاری می‌کرد و بر اثر آن تعدادی از مردم روستا به شهادت رسیدند، آن‌ها هنگام غروب، از ارتفاعات مجاور روستا، اقدام به شلیک خمپاره به داخل روستا می‌کردند، اما مقاومت مردم، کید آن‌ها را به خودشان برگرداند و رسوایشان کرد. دشمن وقتی متوجه ایمان و پایمردی مردم این روستا شد، اقدام به بردن گله و احشام مردم روستا کرد، اما مردم باز هم ایستادند و در نهایت هم، پوزه دشمن را به خاک مذلت مالیدند.
باید سرود ماندگار این حماسه‌ها را همیشه سر داد تا نسل امروز و آینده پاسداشتِ حرمت این مردانگی‌ها باشد و امنیتی را که ماحصل خون این دلاوران است، ارج نهد و آن را حافظ و نگهبان باشد.

راوی: احمد یاری، یکی از پیشمرگان مسلمان کرد
منبع: کتاب شب‌های کمین