مختصری از زندگینامه بسیجی شهید هوشنگ گشکی

چهارشنبه, ۰۸ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۵۲

زندگينامه

هوشنگ با روحیۀ انقلابی از همان ابتدا به روشنگری مردم روستا برای پیوستن به صفوف تظاهرکنندگان پیوست و با پخش اعلامیه و عکس های امام خمینی(ره) در بین روستاییان وظیفۀ انقلابی خود را انجام داد. ...

نوید شاهد کردستان:

شهید معظم هوشنگ گشکی در تاریخ سوم اردیبهشت ماه سال یکهزار و سیصد و سی و شش در روستای چشمه قلی از توابع شهرستان بیجار در خانواده‌ای زحمتکش و مستضعف چشم به جهان گشود. پدرش موسی و مادرش کبری نام داشت. فشار اقتصادی بر خانواده آنقدر زیاد بود که برای سرپا نگه داشتن خانه باید همه کار می‌کردند. برای همین از همان کودکی مردانه در کنار پدرش به کشاورزی پرداخت و خیلی زود در کارش تبحر یافت. هوشنگ با سواد اندکی که داشت توانست خواندن قرآن را بیاموزد و تلاوت نماید و این را بزرگترین شانس زندگی خود می دانست.

سال یکهزار و سیصد و پنجاه و چهار به خدمت سربازی فراخوانده شد. برای هوشنگ که از سن هشت سالگی بر سر زمین کار کرده بود سربازی فراغتی دو ساله به شمار می‌آمد. پس از پشت سر گذراندن خدمت دوباره به روستا برگشت و کشاورزی کرد.

در همان اوان جوانی ازدواج کرد و صاحب یک دختر و یک پسر شد. سال یکهزار و سیصد و پنجاه و هفت مخالفتهای مردم با نظام ستمشاهی به رهبری امام خمینی (ره) فراگیر شد و به روستا ی چشمه قلی هم رسید. هوشنگ با روحیۀ انقلابی از همان ابتدا به روشنگری مردم روستا برای پیوستن به صفوف تظاهرکنندگان پیوست و با پخش اعلامیه و عکس های امام خمینی(ره) در بین روستاییان وظیفۀ انقلابی خود را انجام داد. بعد از پیروزی انقلاب و تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عضویت بسیج درآمد. با ایجاد ناامنی توسط گروهکهای مزدور ضد انقلاب از سپاه اسلحه دریافت کرد و به همراه تعدادی از جوانان روستا به نگهبانی از جان و مال مردم پرداختند. آن هم در شرایطی که در بین روستاییان نفوذی هم وجود داشت و اخبار روستا به راحتی به ضدانقلاب مخابره می‌شد.

سرانجام در پنجمین شب از اسفند ماه سال یکهزار و سیصد و شصت افراد حزب دموکرات با حمله به روستا به محاصرۀ خانۀ پاسداران پرداختند و در یک درگیری ناجوانمردانه چند نفر را به شهادت رساندند و چند نفر از جمله هوشنگ را به گروگان بردند و هوشنگ به اسارتی بدون بازگشت برده شد. و از آنجایی که ضد انقلاب تاب و توان مقابله با یاران امام خمینی (ره) را نداشتند سرانجام پس از شکنجه های فراوان وی را به شهادت می رسانند و پیکر پاک و مطهرش در منطقه سیرانبند شهرستان بانه در جوار دیگر یارنش به خاک سپرده شده است.