باید پاسدار خون شهدا باشیم
به گزارش نوید شاهد البرز؛ «شهید عیسی حمزه‌لویی»، دهم مهر ۱۳۳۳، در شهرستان ملایر دیده به جهان گشود. پدرش حسین و مادرش بانو نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. نجار بود. سال ۱۳۵۵ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. دوم آبان ۱۳۵۹، در خرمشهر با اصابت ترکش به قلب، شهید شد. پیکرش را در بهشت‌زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.
در ادامه متن وصیت‌نامه شهید حمزه‌لویی را بخوانید.
همسر مهربانم ـ هادى پسر دلبندم و یادگار ابدى من سمیه دختر عزیزم و جگر گوشه‌ام خداحافظ ـ خداحافظ
همسر زندگى‌ام شاید از رفتن من به جبهه راضى نباشى و شاید هم باشى نمى دانم ولى مى‌دانم که هستى ـ فرزندانم که در حال حاضر راضى نیستند ولى بعد‌ها اگر کلمه شهادت و دفاع از اسلام و وطن را برایشان تشریح کنید حتما افتخار خواهند کرد. ان‌شاءا... که خدا قبول کند انقلاب خیلى با ارزش است رهبر خیلى بزرگوار است خون‌هاى شریفى ریخته شده است و باید که پاسدار خون شهدا باشیم تا دیگران هم از خون ریخته شده ما پاسدارى دهند.
همسرم، خداحافظ از طرف من از همه دوستان و آشنایان خداحافظى کن. مادرم که در جاى حق مى‌باشد. از پدرم و برادرهایم و خواهرم خداحافظى کن، از همه و همه چونکه به من آگاه است که برگشتى نیست به جز پیروزى و شهادت، همسر عزیزم انقلاب و انقلابیون را به فرزندانم بیاموز راه حق و راه اسلام و پاسدارى از آب و خاک وطنش را بعد از من تو هستى همسرم دیگر چیزى ندارم بگویم چونکه نمى‌دانم چرا خیلى عجله دارم دست و پایم مى‌لرزد و دلم هواى سفر دارد خونم مى جوشد؛ و رگ‌هایم به من حرکت غیرارادى می‌دهد. آرام ندارم، قرار ندارم. باید بروم می‌روم تا شاید مادرم را ببینم و با دیگر شهدا همنشین بشوم اگر سعادت باشد.
همسرم، خداحافظ و سفارشت مى‌کنم که خدا را فراموش نکن. فرزندانت را خوب تربیت کن. تا خدا یارت باشد و این نوشته‌هاى مرا به دیگران قرائت کن و بگو که هیچگاه رهبر عزیزمان را و سنگر‌ها را رها نکنند تا خداى بزرگ همیشه نگهدار آن‌ها باشد. با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب. عیسى حمزه‌لویى
من سربازم، من سرباز، من سرباز خمینى من جانبازم، من جانبازم، من جانباز خمینى
انتهای پیام/
