ضد انقلاب و آرزوی انتقام از شهید «محمد بزرگ امید»
به گزارش نوید شاهد کردستان؛ شهید محمد بزرگ امید روز نهم آبان ماه سال ۱۳۳۹ در روستای «اسپریز» از توابع شهرستان سروآباد، میان خانواده‌ای متدین و روحانی به دنیا آمد.
محمد دوران کودکی را در کنار هم سن و سالانش در روستا سپری کرد و با رسیدن به سن ۶ سالگی راهی مدرسه شد و از آنجا که خانواده اش از روحی مذهبی و اسلامی برخوردار بودند او نیز علاقه فراوانی به اسلام و تحصیل علوم دینی داشت.
وی همزمان با فراگیری دروس مدرسه، نزد پسر عمویش شهید «عبدالقادر بزرگ امید» به یادگیری قرآن و علوم اسلامی پرداخت.
محمد دوران ابتدایی و راهنمایی را یکی پس از دیگری با موفقیت طی کرد و به دلیل نبود امکانات تحصیلی و آموزشی نتوانست در مقاطع بالاتر به تحصیل ادامه دهد و تا پایان سوم راهنمایی درس خواند.
او از همان دوران نوجوانی با رنج کار کردن و فعالیت در امور روستا آشنا شد و برای کمک به معیشت خانواده به کارگری و امورات کشاورزی مشغول شد.
محمد قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به واسطه ظلم و زوری که عوامل شاه در منطقه انجام می‌دادند به یکی از مخالفین رژیم پهلوی تبدیل شده بود و با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تشکیل نیروی‌های بسیج دانش آموزی نقش اساسی داشت، تا اینکه در سن ۱۸ سالگی به خدمت مقدس سربازی رفت.
وی که در دوران سربازی مجذوب نظام مقدس جمهوری اسلامی شده بود و بعد از اتمام آن، برای دفاع از اندیشه‌های دینی خود با عناصر ضد انقلاب در منطقه رو در رو شد و در روز دهم تیرماه سال ۶۱ به جمع پیشمرگان مسلمان کرد پیوست و به مصاف دشمنان خدا و خلق رفت و حماسه‌های ماندگاری را از خود به یادگار گذاشت.
محمد برای رسیدن به زندگی جاوید و سرافرازی در پیشگاه خدا، بسیار تلاش کرد و نفرت شدیدی از ضد انقلاب و احزاب وابسته به اجانب داشت، زیرا معتقد بود انقلاب اسلامی ایران سر چشمه انقلاب جهانی حضرت محمد (ص) است و هر کس در مقابل آن بایستد در مقابل خدا و رسول او ایستاده است.
وی با لیاقت و شایستگی که از خود نشان داد طولی نکشید که به جانشینی گردان منصوب شد و برای پاکسازی منطقه از لوث گروهک‌های ضد انقلاب سر از پای نمی‌شناخت.
همین امر باعث شده بود تا ضد انقلاب همواره در صدد انتقام ضرباتی باشند که از وی خورده بودند.
این پیشمرگ مسلمان کرد سرانجام پس از سال‌ها مجاهدت و ایثار، روز پنجم خرداد ماه سال ۱۳۶۲ به همراه پسر عمویش (شهید عبدالقادر بزرگ امید) حین ماموریت در مسیر کامیاران به مریوان توسط گروهک‌های مزدور ضد انقلاب دستگیر و بعد از تحمل ۱۶ ساعت شکنجه طاقت فرسا، تیرباران و به شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای مریوان به خاک سپرده شد.
