نگاهي كوتاه به زندگي شهيد عبدالله عبدالحكيمي
نويد شاهد كردستان:نام : عبدالله
نام خانوادگي : عبدالحكيمي
تاريخ تولد :1/4/1327
تاريخ شهادت : 1/2/1360
محل شهادت : كامياران ـ روستاي اشكفتان
قرآن كريم:
« ولاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احياءٌ عند ربهم يرزقون » 3/169
( وتصور نكنيد كساني كه كشته مي‌شوند در راه خدا، مرده باشند بلكه آنها زنده اند و در نزد خداوند رزق وروزي مي گيرند).
اي شهيد! اي پرچم دار انقلاب، اي كه به سوي كربلا رفتي و در طول تاريخ انقلاب اسلامي جريان داشتي و پيام حسين را با خود داري. اي كه به سوي باغ هاي سرخ شهادت رفته‌اي و بوي گلهاي نو شكفته‌ي آن ديار را با خود داري و اي قافله سالار بدان كه ما همان راهي را مي رويم كه تو خواستي.
در سحرگاه اول تيرماه هزار وسيصد وبيست وهفت در يكي از روستاهاي كامياران به نام نشور در ميان خانه‌اي كاهگلي كه فقر همراه با عزت برآن سايه افكنده بود كودكي متولد شد كه نام وي را « عبدالله » نهادند.
عبدالله دوران كودكي را در نهايت تنگدستي خانواده، سپري نمود و با پشت سرگذاشتن سنين نوجواني سرمايه اي شد براي ايران اسلامي ، وفرموده‌ي رهبر مستضعفان جهان مبني بر « ياران من هنوز در گهواره اند» تحقق پيدا كرد و اين جوان فقرچشيده كه توان رزم را در خود مي‌ديد به ياري اسلام و انقلاب شتافت و در صف سپاهيان اسلام به دفاع از ميهن اسلامي پرداخت و پس از تلاش هاي شبانه روزي جهت تثبيت نظام مقدس جمهوري اسلامي سرانجام در يك درگيري قهرمانانه با گروهك ضدانقلاب در روستاي اشكفتان در مورخة 1/2/1360 به ديار معشوق باقي شتافت و وعده‌ي خداوند « به راستي تنها شهادت مي تواند مزد مجاهد في سبيل الله باشد» تحقق يافت. پيكر مطهر اين شهيد در روستاي نشور به خاك سپرده شد . از اين شهيد معزز دو فرزند دختر به يادگار مانده است.
