نگاهي به زندگي و خصوصيات شهيد اصغر حيدري
نويد شاهد كردستان:اصغر درسريش‌آباد متولد شد، پدر ومادرش احمدعلي وسيمين نام داشتند. تحصيلات خود را تا پايان دورة متوسطه واخذ ديپلم ادامه داد. آنگاه لباس مقدس سربازي را به تن كرد وجهت دفاع از كيان ايران اسلامي از طريق لشكر 92 زرهي اهواز عازم مناطق عملياتي كشور شد. اصغر درمنطقة عملياتي جنوب، به مقصد خويش واصل شد و با عروجي خونين به ديار عارفان و عاشقان قدم گذارد و به مقام والاي شهادت نايل آمد. مزار منور اين شهيد سعيد در گلزار شهيدان والامقام سريش آباد قرار داد.
روز عاشورا بود ومردم شهر در سوگواري سيدالشهداء (ع) مي‌گريستند وعزاداري مي كردند وما نمي‌دانستيم كه اصغر برگشته است، اما من به طور تصادفي ايشان را در ميدان شهر ديدم، پيش او رفتم وگفتم اصغر جان! چطور شد كه آمدي ؟ گفت:«عمّه جان ! خدا قِسمَتم كرد كه در عزاداري اينجا سهمي داشته باشم».
اهل نماز وروزه بود وبه كلاسهاي قرآن مي‌رفت، نماز را بسيار زيبا مي خواند وبعد از نماز زماني طولاني مي‌نشست وقرآن تلاوت مي كرد.
سال 1359 پس از اينكه شهيد يدالله ضيايي در منطقه «كنجان چم ايلام» به شهادت رسيده بود،تعدادي از دوستانش از جمله شهيد علي اسفندياري اصرار داشتند به جبهه بروند امّا اصغر معتقد بود كه نبايد درس و تحصيل را رها كرد و خودنيز همانگونه عمل كرد. بعد از اتمام سال تحصيلي و اخذ ديپلم به سوي جبهه‌هاي حق عليه باطل رهسپار شد. قبل از عمليات بُستان وقتي كه به مرخصي آمده بود به دوستانش گفت:«دوستان! من رفته‌ام تا راه شهيد ضيايي را ادامه دهم و شما هم بعد از شهادت من، ادامه دهندة راهم باشيد!» اين پرستوي مهاجر در همان عمليات به مقام والاي شهادت نايل گشت.
