زندگينامه فعاليتها و خصوصيات اخلاقي و اجتماعي شهيد ماموستا ملا عبدالحميد فرقاني
شهيد ملا عبدالحميد فرقاني (1312 – 1363)
زندگينامه
عبدالحميد فرقاني، سال 1312 در روستاي قباغلو شهرستان سقز به دنيا آمد تحصيلات ديني را ابتدا نزد پدرش ملا كريم فرقاني آموخت؛ در محضر پدرش صرف و نحو عربي، قرائت قرآن كريم، معارف اسلامي و برخي مباحث فلسفه و فقه و حديث را فرا گرفت. ملا عبدالحميد براي تكميل تحصيلات خود، مدتي در بيارة عراق و حماميان بوكان درس خواند و سرانجام، اجازة افتاء را در مذهب امام شافعي كسب كرد، وزارت فرهنگ سال 1335 گواهينامة مذكور را تأييد كرده است.
پس از فوت پدرش، مردم قباغلو وي را به امامت جماعت خويش برگزيدند ليكن به سبب مبارزة ملا عبدالحميد با رژيم سلطنتي و نابرابريهاي اجتماعي و اقتصادي، مورد بازخواست ساواك قرار گرفت، مالك روستا نيز با او مخالفت كرد. ملا عبدالحميد مجبور به ترك قباغلو شد، شش ماه همراه خانوادهاش در روستاي كيلهشين اقامت كرد پس از آن به روستاي تكلتو رفت و در آن جا تا سال 1349 به نشر عقايد اسلامي و حلّ مشكلات شرعي مردم مشغول بود و امامت جمعه و جماعت مردم را برعهده داشت. پس از آن به شهر سقز هجرت كرد و به جمعآوري كمكهاي مردم پرداخت تا مسجدي بنا كند، در محلة كريمآباد سقز با نظارت او مسجدي بنا شد كه به مسجد سلمان فارسي موسوم گشت. از سال 1350 تا پايان حيات، امامت جماعت اين مسجد را برعهده داشت و به نشر آيين و معارف اسلامي پرداخت. مردم را نسبت به مفاسد رژيم شاه آگاه ميكرد.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي در حفظ و تداوم ارزشهاي انقلاب اسلامي كوشيد و با پيوستن به مركز بزرگ اسلامي غرب كشور، فعاليت خود را گستردهتر ساخت و به رتق و فتق امور مسلمانان پرداخت.
هنگامي كه افراد ضدانقلاب براي ايجاد تفرقه و آشوب از سوي بيگانگان در نقاط مختلف كردستان سر برآوردند ملا عبدالحميد با سخنراني و خطابههاي خويش به افشاي هويت آنان پرداخت و مردم را از چاه فريب آنان برحذر داشت.
روزكوران مزدور دو بار او را دستگير و شكنجه كردند تا وادارش كنند دست از مبارزه با آنان بردارد اما هر بار او را مقاومتر يافتند و عزم او را در مبارزه استوارتر ساختند از اين روي بود كه شب هفدهم شهريور 1363 به منزلش حمله آوردند او را به زور بيرون بردند و در خيابان امام شافعي سقز با شليك چند گلوله به شهادت رساندند. دو پسر و چهار دختر يادگار اوست. مزارش در گلزار شهداي سقز است.
فعاليتها و خصوصيات اخلاقي و اجتماعي
براي آموختن مسائل ديني و درك آثار اسلامي و قرآن كريم شور و هيجان بسيار داشت. اين شور را تا پايان زندگي حفظ كرد، ميآموخت تا به ديگران نيز تعليم دهد. از اين روي در هر مسجدي كه نماز جماعت بر پاي ميكرد. كلاس درس نيز داير ميساخت تا نوآموزان را با معارف اسلامي بيشتر آشنا كند. در مراسم سوگواري و تشييع جنازة مسلمانان شركت ميكرد و با ياد مرگ، قلب خود را تزكيه ميساخت. سال 1362 به سفر حج مشرف شد و از نور و روشنايي معنوي حج بهرهمند شد. مسجد را بزرگترين سنگر مسلمانان ميدانست از اين روي، سال 1350 در محلة كريمآباد، مسجدي با نظارت او بنا شدكه ملا عبدالحميد فرقاني در آن مسجد همچون دژ و سنگري به مقابله با كفر و نفاق گروهكها پرداخت و مردم را از نيت اصلي افراد ضدانقلاب يعني تباهي اسلام و كشورهاي اسلامي آگاه ساخت.
از تفرقة مذهبي و تعصب پرهيز ميكرد و مردم را نيز از آن برحذر ميداشت آنان را به اصل مشترك و بزرگترين وديعة الهي يعني قرآن كريم ارجاع ميداد.
ملا عبدالحميد مردي مهربان و خوشرو بود وقتي منكري ميديد از آن به گونهاي نهي ميكرد كه رأفت اسلامي را مضاعف ميساخت و صاحب منكر را به معروف ميكشاند.
صبر و مقاومت او در برابر ناملايمات مانع از آن شد كه نوميد شود در زمان طاغوت به سبب مبارزه با رژيم شاه مجبور شد كه كوچ كند اما رنج كوچ و هجرت او را از ادامة راه منصرف نساخت؛ بعد از انقلاب نيز افراد گروهكهاي ملحد او را آزار و شكنجه كردند اما او صبوري ورزيد و از فدا كردن جان خويش نهراسيد؛ در راه اهداف خود جان باخت و عزت ابدي يافت.