مادرم! همچون حضرت زینب (س) باش

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید غلامحسین راشدی، دوم فروردين 1348، در شهرستان شوش به دنيا آمد. پدرش عرب، راننده بود و مادرش فوزيه نام داشت. دانش آموز اول راهنمايی بود. از سوی بسيج در جبهه حضور يافت. چهارم ارديبهشت 1362، در حالی که فقط چهارده سال داشت در شيب نيسان بر اثر اصابت تركش خمپاره به سر و كتف، شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن وصیت نامه غلامحسین راشدی:

بسم رب الشهداء و الصدیقین

با درود و سلام به رهبر عالی مقام، حضرت امام خمینی دامت برکاته، و سلام بر ملت قهرمان و شهیدپرور ایران و درود بیکران بر شهیدان راه حق و آزادی سخنم را آغاز  می کنم.

امام را تنها نگذارید

همیشه طرفدار راه حق و حقیقت باشید؛ مبادا خدایی نخواسته، یک دفعه دست از رهبر کبیر بکشید و آن را تنها بگذارید، چون ما اهل کوفه نیستیم که امام حسین (ع) را تنها بگذاریم. باید قدر این نظام جمهوری اسلامی را بدانید، واقعاً یک نعمت است برای ایران.

از شهادتم شاد باشید

سخنم با شماست ای پدر و ای مادر عزیز من! چون در طول زندگی کاری برای شما نکرده ام، باید مرا حلال کنید و اگرشهید شدم، گریه نکنید، بلکه شاد باشید که شما هم به سهم خود فرزندتان را در راه اسلام داده اید، همچون مولایم حسین (ع) که فرزند خود را در این راه از دست داد.

راه شهداء را ادامه دهید

ای پدر و مادر گرامی! برادرانم و خواهرانم را طوری تربیت کنید که راه شهیدان حق و اسلام را طی کنند. مادرم! برای من همچون حضرت زینب(س) باش و اصلاً برای من ناراحت نباش  و صبر و استقامت داشته باش. از همه فامیل و دوستان می خواهم که مرا حلال کنند. این راهی است که باید همه بروند؛ شما نگاه کنید، روزی چند نفر شهید می شوند، شهادت لیاقت می خواهد. من هم اگر لیاقت داشته باشم به راه شهداء می روم.

جوانان هوشیار باشید

ای هموطنان عزیزم! ای ملت ایران و ای سلحشوران دلاور! نگذارید این خون شهیدان که برای دفاع از وطن و جمهوری اسلامی است، به هدر برود، چون اینجا رزمندگان شهید  می شوند، شما مسئولیت بزرگی خواهید داشت. ای جوانان! نکند در خواب ذلت بمیرید که حسین (ع) درمیدان نبرد شهید شود.