شهید دانشجویی که در صورکوه به شهادت رسید
به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید محسن هاشمی ششم خرداد 1343 در شهرستان الیگودرز قدم به عرصه وجود نهاد. شهید دوران کودکی خود را که جامعه سراسر فساد و دروغ بود تحت سرپرستی پدر بزرگوارش که فردی مبارز بود هدایت و سرپرستی شد تا بتواند کشتی خود را از بحر طوفانی سالم به ساحل رساند.
دوران ابتدایی را در شهرستان الیگودرز به اتمام رساند و دوران راهنمایی وی با انقلاب اسلامی مصادف بود. در این دوران بود که شهید علاقه‌ای شدید نسبت به انقلاب و رهبر داشت و مبارزات خود را علیه دستگاه حکومتی آغاز کرد و با تاسیس پایگاه‌های مقاومت شهری به عضویت پایگاه شهید رجایی در آمد.
همراه برادرش و یار دیرینه اش شهید غلام علی کریمی و طی خدمات شایانی که در این نهاد از خود نشان داد، به عنوان مسئول پذیرش و تبلیغات پایگاه منصوب شد.
برای اولین بار در سال 1361 به جبهه جنوب اعزام شد و در این ایام شهید 15 سال داشت و با اصرار زیاد و توافق پدر و مسئولین اعزام راهی جبهه‌ها گشته و در این مدت به عنوان دژبان به وطن خود خدمت کرد.
شهید برای بار دوم درسال 1362 به جبهه جنوب بستان رفت و به عنوان تخریب چی همراه شهید غلام علی کریمی مشغول خدمت گردید.
شهید برای بار سوم به منطقه زبیدات رفت و در عملیات والفجر ۶ شرکت نمود و از ناحیه دست مجروح گردید و پس از مدتی برای بار چهارم عازم جبهه‌های غرب گشت و در عملیات فتح 5 شرکت نمود.
در این عملیات که منجر به آزادسازی قله‌های سر به فلک کشیده ماووت گشت عده ای از همرزمان شهید به شهادت رسیدند.
شهید سید محسن هاشمی بعد از پایان این دوران موفق به اخذ دیپلم گشت و پس از موفقیت در کنکور در سال 66 و 67 در دانشگاه علوم عالی کاشان ادامه تحصیل داد و همچنین در قسمت جهاد دانشگاهی مشغول به کار شد و به عنوان مکبر نماز جماعت مدرسه عالی خدمت می نمود. با شهادت دوست دیرینه اش دیگر زندگی برای او معنی نداشت و جنگ با متجاوزین را در این مقطع از زمان بر تحصیل ترجیح داد.
وی برای آخرین بار در شانزدهم خرداد 1367 بعد از اتمام مجلس چهلم شهید کریمی راهی جبهه شد. وی در تاریخ نوزدهم تیرماه 1367 در عملیات صورکوه هنگامیکه از قله های صور کوه بالا می رفت بر اثر ترکش در ران پا مجروح و بر زمین افتاد ولی با روحیه ای شاد و قوی به راه خود ادامه داد و دشمنان از خدا بی خبر اینبار گلوله ای به قلب بسیجی اش می زنند و شهید بزرگوار با گفتن یاحسین بر زمین می افتد و به همرزمانش می گوید چشمان و دهان مرا ببندید و بعد از جاری شدن شهادتین به آرزوی دیرینه اش «قرب الی الله» میرسد و عاشقانه بسوی معشوق خود پر می گشاید.
انتهای پیام/
