وصیت نامه شهید جمشید حیدری نیا
جمشید حیدری‌نیا، پانزدهم مرداد ۱۳۴۶، در روستای سهند سفلی از توابع شهر ماهنشان به دنیا آمد. پدرش یحیی و مادرش سحاب‌نسا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کشاورز بود. سال ۱۳۶۶ ازدواج کرد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. دوم مرداد ۱۳۶۷، در حاج عمران عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید جمشید حیدری نیا

مرگ گذرگاهی است برای دگرگونی در زندگی انسانها

 انسان یک روز به دنیا می آید و روزی هم از دنیا می رود و تنها کردار و اعمالش برجای می ماند.
پس مرگ سرنوشت ما می باشد و چه بهتر که انسان در راه مکتب و هدفش کشته شود.
از مرگ من نگران نباشید، زیرا نزد خدای متعال زنده هستم و روزی می گیرم و فقط جسم من از میان شما رفته مادر عزیزم! می دانم که از مرگ من نگران خواهی شد؛ اما این را بدان، کسانی که در راه خدا کشته شوند، زنده اند و نزد خدایشان روزی می خورند.
امیدوارم خدا مرا از بندگان شهیدش قرار دهد.
شهیدان حق را دریافته و کاملاً درست می گویند که مرگ پایان زندگی نیست، بلکه گذرگاهی است برای دگرگونی در زندگی انسان.
انسان با مُردن نابود نمی شود، بلکه از این جهان به جهان آخرت انتقال می یابد.
مرگ یک امر طبیعی و کاملاً عادی است و نباید مورد ترس و وحشت قرار گیرد.
مرگ برای همه افراد یکسان نیست.
برای بعضی ها سخت و دشوار و برای بعضی ها بسیار سهل و آسان است .
مُردن برای کسانی دشوار است که شیفته و دلباخته دنیا و مال و ثروت و مقام و قدرت دنیا باشند و اما برای کسانی که پیرو دستورهای خدا و پیامبر و همواره به یاد خدا هستند، مرگ بسیار آسان و حتی خوشایند و لذت بخش است.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده