مروری بر زندگی بسیجی شهید رحمان پیروتی
نوید شاهد آذربایجان غربی: بسیجی شهید رحمان پیروتی، سال 1343 در دامان خانواده اي متدين و كشاورز در روستاي «چكو» متولد شد. بعد از اتمام دوره ابتدايي به دليل محروميت و نبود امكانات لازم، دست از تحصيل كشيده و به عرصه كارزار براي تأمين و كمك در مايحتاج پرداخت. قبل از انقلاب همانند ساير جوانان سلحشور انقلاب در راهپيمائي و تظاهرات شركت فعالانه‌اي داشت. پس از پيروزي قيام شكوهمند اسلامي ايران به جرگه رزمندگان سلحشور بسيجي پيوست و سرانجام در هجدهم شهریور سال 64 حين انجام عمليات و درگيري با ضدانقلاب در محور سيلوه پیرانشهر به درجه رفيع شهادت نائل آمد و روح مطهرش به ملكوت اعلي پرواز نمود.
«خوشا
به حال آنان كه با شهادت رفتند. خوشا به حال آنان كه در اين قافله نور، جان و سر باختند.
خوشا به حال آنهايي كه اين گوهرها را در دامن خود پروراندند.» (امام خميني (ره))
كارنامه نوراني شهادت و جانبازي فرزندان دلير ايران اسلامي،
اين بار، مغرور از ثبت نامي ديگر از اين رادمردان است كه در سال 1343 در دامان خانواده
اي متدين و كشاورز در روستاي «چكو» واقع در عمق جنگلهاي سرسبز سردشت پا به جهان گذاشت.
او رحمان نام گرفت و حقا كه رحمان نيز شد. شوق پدر در تربيت
صحيح فرزند موجب شد كه پس از طي دوران طفوليت، مدرسه را به عنوان كانون دوم زندگي برگزيند.
عليرغم داشتن هوشي سرشار، پس از اتمام دوره ابتدايي به دليل محروميت و نبود امكانات
لازم، دست از تحصيل كشيده و به عرصه كارزار براي تأمين و كمك در مايحتاج زندگي خانواده،
پا گذاشت. قلب پاك خود را در دامن طبيعت و توأم با آواي دل انگيزي كبك چوپاني جلا داد
و آماده پذيرش هر چه بيشتر دستورات الهي نمود.
با وجود علاقه زيادي كه به زادگاه خويش داشت، به دليل محروميت
زياد منطقه و نبود امكانات اوليه زندگي، روستا را ترك و به پيرانشهر مهاجرت نمودند.
رحمان قبل از انقلاب همانند ساير جوانان سلحشور انقلاب از آنجا
كه تمام محروميت‌ها را ناشي از رژيم شاه مي‌دانست به راهپيمائي و تظاهرات شركت فعالانه‌اي
داشت. او با توجه به ايمان راسخي كه داشت به نظام جمهوري اسلامي و ولايت فقيه و امام(ره)
معتقد بود.
رحمان فردي بود خداشناس و در انجام فرائض ديني از هيچ تلاشي
دريغ نمي‌كرد و هميشه با خداي خود راز و نياز مي‌كرد. ايمان به خدا و دفاع از انقلاب
در او تأثير گذاشت و داوطلبانه در جبهه‌هاي داخلي عليه گروهكها مبارزه كرد.
رحمان داراي اخلاق و رفتار بسيار پسنديده‌اي بود كه ياد او در
ميان دوستان و آشنايان به عنوان خاطره شيرين باقي مانده است.
پس از پيروزي قيام شكوهمند اسلامي ايران و با مشاهده توطئه هاي
ننگين مزدوران وابسته با الهام از تعاليم انسان ساز اسلام و به تبعيت از فرامين رهبر
معظم انقلاب اسلامي، حضرت امام خميني(ره) به جرگه رزمندگان سلحشور بسيجي پيوست. او
با بهره جويي از راهنمايي هاي فرماندهان بيدار خويش تلاش گسترده اي را در از بين بردن
گروهك منحله دمكرات آغاز نمود.
شهيد در مصاف با عوامل پليد گروهكها با رشادتها و پايمردي هاي
خويش روز به روز بيشتر آنها را مفتضح و رسوا مي نمود.
عاقبت پس از سالها ايثار و از خودگذشتگي او كه يتيمي رنجديده
و سربازي رشيد براي اسلام بود، در هجدهم شهریور سال 64 پس از رزمي بي امان با ايادي
استكبار،و بعد از مبارزات طولاني با گروهكهاي ضدانقلاب در در حين انجام عمليات و درگيري
با ضدانقلاب در محور سيلوه پیرانشهر به درجه رفيع شهادت نائل آمد و روح مطهرش به ملكوت
اعلي پرواز نمود و پيكر پاكش در مهاباد به خاك سپرده شد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان
غربی
