یک جانباز کردستانی: الگوی امروز جامعه ما امثال حاج قاسم‌ها هستند
به گزارش نوید شاهد کردستان؛محمد حسین احمدی جانباز 70 درصد از جمله کسانی است که معتقد است در راه خدا و با بصیرت راهش را انتخاب کرده و در این راه چشمانش را از دست داده است.
محمد حسین برای چهار قدم راه رفتن با دست کشیدن به دیوار راه می‌رود، اما دوست و دشمن از شجاعت و دلیری اش می‌گویند.
او از سالهای ابتدایی شکل گیری انقلاب تا سالهای اخیر مردانه و شجاعانه جنگید و اکنون هم با روحیه‌ای سرشار از امید با ناتوانی های ناشی از ترکش های مین می‌جنگد، او نزدیک به 7سال است که در خانه قرنطینه است و همچنان با صبر و حوصله از گذشته می‌گوید و در صدد آن است، رسالتی که بر عهده دارد را به سرانجام برساند.
با این جانباز سرافزار 70 درصد گفت‌وگویی انجام دادیم که ماحصل آن را با هم در نوید شاهد کردستان می‌خوانیم.
نوید شاهد کردستان: لطفا خودتان را برای مخاطبان نوید شاهد معرفی کنید.
احمدی: محمد حسین احمدی هستم. در یکی از روستا های ژاورود شرقی از بخش مرکزی شهرستان سنندج به نام «هشمیز» به دنیا آمده و 3 فرزند (دو پسر و یک دختر) دارم.
نوید شاهد کردستان: چه زمانی و چگونه جانباز شدید؟
احمدی: دوازدهم شهریور ماه سال 1363 به عضویت سپاه در آمدم و از آغاز تا هنگام جانبازی در واحد عملیاتی بودم، بارها مورد اثابت ترکش و گلوله قرار گرفتم و به دلیل سطحی بودن، جراحات نتوانست خانه نشینم کند.
مورد بوده زخمی شدم در بیمارستان بستری بودم و به محض اندک بهبودی دوباره به پیش همرزم هایم بازگشتم.
اما در مرداد ماه سال 1392 در عملیات پاکسازی منطقه شاهو (محور پاوه جوانرود) از لوث ضد انقلاب، در کوهی به نام پیرخیر که آخرین پایگاه در آنجا مستقر بود، نیروهای ضد انقلاب مین‌های زیادی را به صورت تله کار گذاشته بودند که به محض ورود ما به آن منطقه مین‌ها را منفجر کردند و همزمان 4 نفر از همرزمانم شهید شدند و من نیز از کمر به بالا مجروح شدم و در این جراحت دو چشمم را از دست دادم.
نوید شاهد کردستان: آقای احمدی از راهی که رفتی پشیمان نیستی؟
احمدی: بارها و بارها دشمن با هر ترفند خصوصا شایعه سازی و تخریب روحیه، خواسته که ما را به نسبت حمایت از نظام مقدس جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری منصرف و از مبارزه دلسرد کند اما با دیدن انگیزه و باور ما به تلاش برای رسیدن به هدف که همان پیروزی حق بر باطل است، مایوس و ناامید شده است.
همیشه به این فکر می‌کنم که ما چه کردیم؟ شهدای ما به ملکوت اعلا پیوستند و پیش خدای خودشان هستند اما ما چه...؟
از اینکه چشمانم را تقدیم اسلام و آرمانهای انقلاب کردم هرگز پشیمان نیستم و همیشه آرزوی شهادت داشتم و دارم، راهی را که انتخاب کرده ام تا آخرین قطره خون پایش خواهم ایستاد.
به خودم می‌گویم کاش الان سالم بودم و دوباره در میدان نبرد حاضر می‌شدم.
در کردستان خصوصا مرزهای ما همواره جبهه بوده از یک طرف صدامیان غاصب و از طرفی گروهکهای ضد انقلاب ما را احاطه کرده بودند اما با توکل به خدا و حرمت خون پاک شهدا، آنان که تا دندان مسلح بودند را از منطقه بیرون راندیم و درسی به آنان دادیم که تا ابد فراموش نکنند.
نوید شاهد کردستان: وجه مشترک مدافعان سلامت با مدافعان وطن را در چه چیزی می‌بینید؟
احمدی: این ایثار برای ما تازگی ندارد 29 سال خدمت کردم در این مدت هزاران مورد در این خصوص دیده ام، رزمنده ای را دیده ام که برای نجات جان همرزم، کودکان، زنان و مردم بی‌گناه از چنگال دشمن خونخوار، ازجان خود گذشته و فداکاری کرده است.
در سیل های سال گذشته مناطق کشور دیدید شهید حاج قاسم چگونه آستین بالا زده بود و پا به پای مردم و جهادگران کار می‌کرد تا از درد و آلام مردم بکاهد؟ به یاد دارید وقتی همه ما با آرامش کامل در خواب بودیم سردار سلیمانی را به شهادت رساندند؟ این یعنی ایثار، یعنی فداکاری، یعنی همه چیز را برای آرامش و آسایش ملت شریف ایران در طبق اخلاص گذاشتن. الگوی امروز جامعه به ویژه قشر جوان ما حاج قاسم‌ها هستند. کادر درمان از جوانان همین میهن هستند، دیروز در خط مقدم مبارزه با دشمن برای دفاع از میهن و امروز در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا در حال خلق صحنه های زیبا و ماندگار هستند.
تلاش و ایثار کادر درمان در این روزهای کرونایی برای من به مثابه آن شهید رزمنده ای است که برای گذر از میدان مین پُل شد تا رزمندگان از روی بدن پاره پاره اش بگذرند، امروز کادر درمان که فرزندان ایثارگران نیز در کنار آنان دلاورانه در حال جنگند، مصداق آن رزمنده هستند.
نوید شاهد کردستان: از همدلی این روزها در میان مردم برای حمایت از قشر آسیب دیده از کرونا چیزی شنیده‌اید؟
احمدی: بله، زیاد. اگر این ایثار، فداکاری و جوانمردی ها نبود باید بگویم ایرانی هم وجود نداشت. در زمان جنگ مردم با امکانات محدود و کمی که داشتند از دهان خود می‌گرفتند و کامیون کامیون مواد غذایی و بهداشتی برای رزمندگان به جبهه می‌فرستادند و امروز هم در تمام مساجد و حسینه ها و ... دور هم جمع شده اند و برای آسیب دیدگان ویروس کرونا بسته های حمایتی و معیشتی تهیه و توزیع می‌کنند، صحنه های زیبایی ازسخاوت، مهربانی و ایثار سراسر ایران را فرا گرفته است.
نوید شاهد کردستان: اگر از آن روزها خاطره ای به یاد دارید برایمان بگویید.
احمدی: تفاوت عمده رزمندگان کردستان با دیگر مناطق ایران عزیز در این است؛ در داخل شهر عده‌ای با نام هوادار به حمایت از ضد انقلاب مدام در حال تخریب،تهدید و اذیت و آزار بودند و در این راستا از هیچ چیز کم نمی‌گذاشتند.
اما نیروها و دانش آموختگان مکتب عشق با آنان چه کردند و چگونه رفتار کردند؟ هیچوقت با بی احترامی و ناجوانمردانه با خانواده هایشان برخورد نکردیم، در مرام ما نبوده و نیست، هر چند وقت یک‌بار بسته های حمایتی برای اثبات حقانیت اسلام و انقلاب برای آنان می‌فرستادیم.
برای مادر پیری که تنها فرزندش از اعضای گروهک ضد انقلاب بود و در یکی از روستا های مریوان زندگی می‌کرد، بسته غذایی و وسایل گرمایشی بردم و از او خواستم که به پسرش پیام بدهد، تا خودش را تسلیم کند و مورد راُفت قرار بگیرد.
عکس العمل آن زن خیلی برایم جالب بود، دستانش را بالا برد و شروع کرد به دعای خیر کردن برای رهبر انقلاب، پرسیدم از ترس داری این کار را می‌کنی، قسم خورد و گفت به خدا از شما نمی‌ترسم هر وقت نماز می‌خوانم برای طول عمر و سلامتی حضرت آیت الله خامنه ای دعا کردم ، کجای دنیا رهبری به این فرزانگی و شهامت و مهربانی وجود دارد؟
با سخنان این پیر زن قوت قلبمان بیشتر شده بود و به حق بودن راهی که انتخاب کردیم بیشتر افتخار می‌کردیم و همینکه خانواده های دشمنان اینگونه در مورد ما و رهبرمان قضاوت می‌کنند، برای ما کافی بود.
نوید شاهد کردستان: در روزهای قرنطینه زندگی شما چطور سپری میشود؟
احمدی: با توکل به خدا این دوران هم سپری خواهد شد، متاسفانه پسرم چندین بار در اوایل شروع کرونا به داروخانه و مراکز مرتبط مراجعه کرد اما نتوانست حتی یک ماسک یا محلول ضد عفونی بخرد. شرایط در خانه ماندن یک جانباز با افراد عادی خیلی فرق دارد، جانبازانی که 70 درصد از جسمشان را از دست داده اند همیشه مورد تهدید ویروس ها و میکروبها هستند پس مراقبتشان هم به مراتب سخت تر است.
من به شخصه نمیتوانم در این دوره که توصیه تمام پزشکان بر این است که در خانه بمانیم، به مراکز بهداشتی مراجعه کنم اما مسئولین میتوانند ترتیبی اتخاذ کنند که کادر درمان برای تست از سلامتی من و امثال من به منزل مراجعه کنند که امیدوارم به زودی این اتفاق رخ دهد.
نوید شاهد کردستان:به نظرتان وظیفه ما در انتقال حماسه های ایثارگران به نسل‌های آینده چیست؟
احمدی: این انقلاب حاصل خون هزاران شهید است، خانواده هایی هستند تا 6 نفر و بلکه بیشتر، از اعضای خانواده را تقدیم این انقلاب کرده اند، جانبازانی هستند که بیش از 3 دهه در خانه قرنطینه هستند و آزادگانی که زیر شکنجه ها جان خود را از دست دادند تا ایران، ایران بماند و ایرانی سرفراز باشد.
تمام میزها و جایگاه‌ها فانی است و تنها زمانی ارزش پیدا می‌کند که در راه خدمت به خلق الله باشد؛ همه ما وظیفه داریم که فرهنگ ایثار و شهادت را به نسل‌های آینده منتقل و برای تحقق آن در این راستا تلاش کنیم. اگر کوتاهی کنیم مورد مواخذه قرار خواهیم گرفت و باید در آن دنیا پاسخگو باشیم.
نوید شاهد کردستان: و حرف آخرتان.
احمدی: اگر قدر نعمت انقلاب را ندانیم به حقیقت که کفران نعمت کرده ایم. حفظ اتحاد و همدلی، جامه عمل پوشاندن به فرمایشات مقام معظم رهبری، زنده نگه داشتن نام و یاد شهدا و ایثارگران ما را از گزند دشمن حفظ خواهد کرد.
جوانان گول تبلیغات پوچ و بی اساس رسانه های خارجی را نخورند، توصیه شهدا را چراغ راه خود قرار بدهند تا با توکل به خدا دنیا و آخرت خود را تضمین کنند و مسئولین نیز با بی توجهی به خانواده معظم شهدا و ایثارگران بهانه به دست دشمنان ندهند و آب در آسیاب آنان نریزند.
گفتگو از کمال شهسواری
