رایحه خوش ایثار از پشت خاک ریزهای دیروز تا خط مقدم امروز
به گزارش نوید شاهد کردستان؛ تاریخ ایران اسلامی مملو است از حماسه، ایثار، پایداری جوانان و مردان و زنانی است که سرمشق آزادی و آزادگی برای جهانیان بوده‌اند، حماسه فرزندان این سرزمین در مواجهه با دشمن بعثی و متجاوز، حماسه فرزندان این کشور در رویا رویی با بحران‌هایی نظیر سیل و زلزله، حماسه‌ها و جانفشانیهای فرزندان غیور و جان‌برکف در دفاع از حرم و برای رهایی مظلومان از ظلم و ستم زورگویان و استعمارگران و امروز ایثار جامعه پزشکی و پرستاری کشور در مواجهه با بحران ویروس کرونا، همه اینها برگی از تاریخ مردان، زنان، جوانان، و نوجوانان این سرزمین است.
اینک فداکاری و ایثار کادر درمان در جای جای کشور در مواجهه با ویروس منحوس کرونا یادآور جانفشانیهای رزمندگان اسلام در طول هشت سال دفاع مقدس است.
ملت بزرگ
ایران هرگز این شجاعت‌ها و از خودگذشتگی‌ها را از یاد نخواهد برد و همواره قدردان
این عزیزان بوده و هست. در همین راستا پای سخن یکی از این قهرمانان نشسته ایم.
-نوید شاهد کردستان: لطفا خوتان را معرفی کنید؟
-حیدریان: ضمن عرض خیر مقدم، شکرالله حیدریان برادر شهید «ابراهیم حیدریان» متولد اول فروردین 1354 مدیر پرستاری بیمارستان توحید سنندج هستم
-نوید شاهد کردستان: از ویژگی های اخلاقی شهید حیدریان برایمان تعریف کنید. چطور به شهادت رسید؟
-حیدریان: تا جایی که یادم هست من بچه بودم برادرم زمان جنگ تحمیلی در منطقه دهلران استان ایلام به دلیل انفجار مین به شهادت رسید.
شهید ابراهیم بسیار با سخاوت، خوش اخلاق، امانتدار، متدین و خانواده دوست بود. ایشان احترام خاصی برای والدین و همسایگان قایل بود اگر همسایه ای مشکلی برایش پیش می‌آمد، شهید ابراهیم تا حد امکان نیاز او را برطرف می‌کرد و حدالمقدور نمی‌گذاشت کسی کمک او را ببیند، تا کمکش فقط برای رضای خدا باشد.
-نوید شاهد کردستان: شغل پرستاری را با چه انگیزه‌ای انتخاب کردید؟
-حیدریان: علاقه من برمیگردد به دوران راهنمایی، به کار درمان علاقه خاصی داشتم، در دوران دبیرستان وقتی امتحان دادم برای پرستاری قبول شدم.
در کل خدمت به مردم را خیلی دوست دارم و در این راه از هیچ چیزی دریغ نکردم، وقتی میبینم بیماری بهبود پیدا میکنه خیلی حس خوبی بهم دست میدهد و احساس آرامش می‌کنم. خدا رو همیشه شاکر بودم که توانستم عضو کوچکی از کادر درمان باشم.
-نوید شاهد کردستان: چند سال فعالیت دارید، به نظرتان این بیماری و شرایط این روزها را با چه دورانی می توانیم مقایسه کنیم؟
-حیدریان: هجده سال است در پست پرستاری و در حوزه های مختلفی همچون بخش عفونی، اورژانس، بخش جراحی قلب و ... فعالیت دارم و حدود دوسال است در پست مسئول واحد پرستاری خدمت همکاران عزیز پرستار هستم.
هرجا کاری با اتحاد، همدلی، باور و عشق انجام گیرد و خروجی آن رضای خدا و خدمت به خلق باشد رنگ و بوی ایثار به خود می‌گیرد. جوانان و خادمان واقعی مردم در ایران با تاسی از پیام شهدا به خود باوری رسیده‌اند. الان نیز برای کادر درمان در مقابله و ریشه کن کردن ویروس منحوس کرونا، صحنه نبرد است میتوانیم آنرا با جبهه جنگ مقایسه کنیم.
-نوید شاهد کردستان: چه شباهت‌هایی میان آنچه امروز کادر درمان انجام می‌دهند با مجاهدتهای زمان هشت سال دفاع مقدس می‌بینید؟
-حیدریان: هم این دوره و هم در دوره دفاع مقدس دفاع هدف نابودی دشمن و پیروزی نهایی است، دشمنی نا خوانده و جنگی نا جوانمردانه. با این تفاوت که در جنگ تحمیلی هشت ساله دفاع مقدس دشمن ما مشخص بود و میدانستیم با چه کسی یا چه کسانی در جنگیم، مشخص بود دشمن کجا قایم شده اما در مبارزه با این ویروس هنوز شناخت کامل و سلاحی که بتوانیم به طور قطع با آن مبارزه کنیم در دست نیست.
این ویروس مشخص نیست کجا هست و کجا نیست.
رمز پیروزی هردو خط مقدم در این است که جوانان و مجاهدان این سرزمین با عشق، ایمان، اتحاد، اعتقاد و باور قلبی با دشمن نا خوانده مبارزه کردیم، هرکس بیشتر از حد توانش برای پیروزی نهایی در حال تلاش است.
در هر دو جبهه مبارز با انتخابی آگاهانه به خط مقدم رفته و شهادت را برهمه چیز ترجیح داده است.
-نوید شاهد کردستان: پرستاران و کادر درمانی بیمارستان توحید چگونه توانسته اند بر سختی ها فایق آیند؟
-حیدریان: این موضوع برمیگردد به علاقه ای که کادر درمانی به شغل خود دارد من این غلبه بر مشکلات را فقط در باورپذیری و عشق همکاران به خدمت میبینم. از نزدیک دیده ام که پرستاران چگونه شب را به روز دوخته اند، دیده ام که روزها، و هفته ها در پوششی طاقت فرسا، چگونه برای بهبود بیماران تلاش کرده اند.
باید حس شهادت طلبی داشته باشید تا در خط مقدم قرار بگیرید در غیر اینصورت پیروزی ممکن نیست.
-نوید شاهد کردستان: به عنوان یک پرستار هر گاه یکی از کادر درمانی دچار مریضی می‌شد چه حسی داشتید؟
-حیدریان: در اوایل شیوع ویروس کرونا خیلی از همکاران علایم داشتند ولی خیلی زود با قرنطینه و جایگزین همکاران دیگر توانستیم آنان را درمان کنیم.
شکر خدا در سنندج از همکاران کسی فوت نکرد فقط یکی از همکاران در شهر سقز شهید شدند که خیلی از این بابت ناراحت شدیم. درگذشت ایشان «محمد یاراحمدی» و تمام درگذشتگان در اثر کرونا را تسلیت میگویم و برای خانواده آنان صبر واجر و سلامتی از درگاه خداوند مسئلت دارم.
به قول سعدی علیه الرحمه:
بنی‌آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به‌درد آورَد روزگار
دگر عضوها را نمانَد قرار
تو کز محنت دیگران بی‌غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
وقتی می‌بینیم یکی از مریضها بهبود پیدا میکند خستگی از تن و بدنمان می‌رود، خیلی خوشحال میشویم و بلعکس وقتی یکی از آنان در اثر کرونا جان خود را از دست میدهد همه ناراحت میشویم انگار کسی از نزدیکان خودمان را از دست دادیم. این احساسات امری طبیعی است.
-نوید شاهد کردستان: آیا تا حالا احساس خستگی و پشیمانی به خاطر شغلی که انتخاب کرده‌اید، داشته اید؟
-حیدریان: شکر خدا هرگز چنین فکری به ذهنم خطور نکرده است، من با عشقی که بکارم دارم از اینکه میتوانم به انسانها خدمت کنم لذت می‌برم و خوشحالم، هرکسی عاشق چیزی است، من هم عاشق شغلم هستم.
-نوید شاهد کردستان: یک خاطره تلخ و یک خاطره شیرین از دوران خدمت برایمان تعریف کنید.
-حیدریان: همانطور که گفتید تمام این لحظات پر از خاطرات تلخ و شیرین است خصوصا در این دوران بحرانی هنگامی که یکی از مبتلایان جواب آزمایشاتش مثبت میشود احساس وحشت میکند انگار حتما خواهد مُرد ولی وقتی بهش روحیه میدهیم و میگوییم چیزی نیست، توکلت به خدا باشد و بس حتما تا چند روز آینده بهبود پیدا می‌کنی، سپس خدای مهربان به همان شخص شفا میدهد بالای سرش میرویم و از بهبود پیدا کردنش خوشحال میشویم و بهش میگوییم دیدید خدا بهت شفا داد؟ مشاهده کردی ترس و وحشتت الکی بود. این لحظات خیلی لذت بخش است، او هم با خوشحالی هرچه تمام تر گاهی با اشک شوق و لبخند از کادر درمان تشکر میکند و خدا را سپاس می‌گوید.
و در برخی اوقات هم یکی از آنها بدلیل شدت بیماری جلو چشمانمان جانش را از دست میدهد و کاری از دست ما بر نمی‌آید برای ما جزو تلخ ترین لحظات است.
چه انتظاری از مردم دارید؟
-حیدریان: درست است در خانه ماندن و بحث معیشت مردم بسیار سخت است اما چاره ای جز این نیست در این دوران انتظارم از مردم این است آمد و رفت را کم کنند، به شایعات توجه نکنند، هشدار و پیامهای مسئولین بهداشت را جدی بگیرند، در خانه بمانند و به جاهای پر خطر و شلوغ مطلقا نروند تا آمار مبتلایان به حداقل برسد، در هر صورت امکانات درمانی و نیروهای انسانی ما محدود است.
آرزومندم با همدلی و اتحاد این ویروس منحوس را به زودی ریشه کن کنیم.
