شجره طیبه /از كمك به ديگرا ن دريغ نميورزيد/ خاطراتی از شهید سیدمحمد مهدوی
محمد مهدوي فرزند
سعيد در سوم خرداد 1304 در شهر سقز پا به عرصه هستي نهاد دوران كودكي را در دامان
پر مهر و محبت والدينش سپري نمود و در 7 سالگي به مدرسه رفت تحصيلات ابتدائي را تا
پايان ششم نظام قديم با موفقيت پشت سر نهاد در دوران نوجواني بهمنظور كسب معاش و اداره
زندگي به كار آزاد روي آورد و پيشكار نانوائي شد
و در همين شغل به فعاليت پرداخت
در جواني ازدواج نمود و زندگي جديدي را پايهگذاري كرد و سرانجام پس از عمري زندگي باعزت و تلاش براي كسب روزي حلال در اول ارديبهشت ماه 1359 زمانيكه عوامل استكبارجهاني و اشرار ضد انقلاب شهر سقز را به اشغال خود درآورده بودند بر اثر اصابت تير شديداً مجروح و پس از يك هفته بستري شدن در بيمارستان انقلاب اسلامي شهر بوكان به سراي باقي شتافت و به درجه رفيع شهادت نائل آمد.
«از كمك به ديگرا ن دريغ نميورزيد»
با وجود اينكه از صبح تاشب كار ميكرد و خسته به منزل مراجعه مينمود آثار خستگي را بروز نميداد و با اهل خانه و فرزندانش با روي گشاده و مهرباني برخورد ميكرد در آن حال هر وقت كسي براي انجام كاري و يا كمكي به او رجوع مينمود با تمام وجود او را ميپذيرفت و در حد توان به او كمك ميكرد و گاهي كه ما ميگقتيم تو خستهاي استراحت كن ميگفتند هيچ وقت از كمك به ديگران دريغ نورزيد همينها توشههايي براي آخرت خواهد بود.[1]