برادرم؛ حلالم کن/ خاطراتی از شهید یدالله مردانی
شهید یدالله مردانی
فرزند:
سعید
ولادت:
۱ ̷ ۷ ̷ ۱۳۵۳
محل ولادت:
سنندج
شغل: پاسدار وظیفه
تاریخ شهادت:
۲۵ ̷ ۱۱ ̷ ۱۳۷۲
محل شهادت: روستای اسلام دشت مریوان
نحوۀ شهادت:
اصابت گلوله سهوی
محل دفن :گلزار شهدای سنندج
یدالله مردانی در شهر سنندج و در میان خانواده ای مستضعف دیده به جهان گشود. پدرش سعید، کارگر و مادرش عینا خانه دار بود. با رسیدن به سن مدرسه، در دبستان ثبت نام شد تا سواد بیاموزد. دوران تحصیلات ابتدایی را با موفقیت طی نموده و برای ادامه تحصیل وارد مدرسه راهنمایی شد. به دلیل بروز پاره ای از مشکلات در خانواده و همچنین عدم بضاعت مالی، ترک تحصیل کرده و به کار کردن روی آورد. با رسیدن به سن سربازی، داوطلبانه خود را معرفی و به عنوان پاسدار وظیفه در سپاه پاسداران به حفاظت و پاسداری از مرز های آب و خاک میهن اسلامی پرداخت. وی پس از چند ماه خدمت صادقانه سرانجام با اصابت گلوله به درجۀ رفیع شهادت نائل آمد.
برادرم! حلالم کن
برادرم کوچک بود که پدرمان برای دومین بار همسر اختیار کرد. من متأهل بودم. نمی خواستم برادرم زیر دست زن بابا باشد. او را پیش خودم آوردم. خیلی باشرم و حیا بود و در عین حال خیلی هم باهوش بود. می دانست از محبت پدر و مادر محروم شده و هیچ خواسته اش را مطرح نمی کرد. تا اول راهنمایی درس خواند. می گفت نمی خواهد ادامه بدهد و اصلا از درس چیزی نمی فهمد و بی فایده است. هرکاری کردم به خرجش نرفت به تحصیل ادامه بدهد و بهانه می آورد زیرا نمره هایش خلاف حرف هایش را ثابت می کرد. روزی که به خدمت رفت، تا قبل از آن کارگری کرده بود.گفت : برادرم! تو در واقع مثل پدر مادرم بوده ای و مرا بزرگ کردی. خیلی برایم زحمت کشیدی. اگر برگشتم و خدا و خواست جبران می کنم و اگر برایم اتفاقی افتاد، حلالم کن و رفت. چیزی به پایان خدمت اش نمانده بود که به شهادت رسید.
از خاطرات آقای غالب مردانی، برادر شهید