نگاهي به زندگي شهيد قريب صادقي
شهيد قريب صادقي ( 1361 ـ1333 )
شهيد گرانقدر " قريب صادقي" فرزند "موسي" و "حميده" در روز بيست و چهار مهر ماه سال يك هزار و سيصد و سي و سه در دامان خانوادهاي متدين از روستاي "پلوسركان" شهرستان قروه شكوفا شد. از همان دوران نوجواني ضمن تحصيل در كنار پدر به كار كشاورزي مشغول شد. وي در سن قانوني به خدمت مقدس سربازي فراخوانده شد و پس از پايان خدمت به تهران رفت و مدت چهار سال در ايستگاه راديو و تلويزيوني كار كرد و در اين مدت كه در تهران بود همراه مردم غيور ايران كه عليه رژيم ستمشاهي قيام كرده بودند در راهپيمائيها و تظاهرات شركت ميكرد. قريب در همان سالهاي اوليهي پيروزي انقلاب به منظور خدمت به انقلاب و دفاع از كيان ايران اسلامي خود را به سپاه پاسداران تهران معرفي كرد و به عضويت رسمي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد. وي مدت 6 ماه در آنجا خدمت كرد و سپس به قروه منتقل شد و در اين مدتي كه در سپاه فعاليت ميكرد در مناطق عملياتي از جمله بانه و كامياران هم حضور يافته و عاشقانه در راه تحقق احكام اسلام و سركوبي اشرار و عوامل خودفروخته استكبار جهاني حماسهها آفريد. سرانجام اين فرزند دلير انقلاب پس از سه سال جهاد در منطقه عملياتي موچش در سحر گاه 25/9/61 شربت گواراي شهادت را نوشيد. مدفن گرانقدرش در گلزار شهداي روستاي پلوسركان ميباشد.
پيام عشق
شهيد صادقي در آخرين فراز از وصيّت خود اينگونه مينويسد كه:
«اگر بند بند استخوانهايمان را جدا سازند، اگر سرمان را بالاي دار ببرند اگر زنده زنده در شعلههاي آتش بسوزانند اگر زن و فرزندانمان و هستيمان در جلو ديدگانمان، به اسارت و غارت ببرند، هرگز اماننامه نميپذيريم»