فرازی از وصیتنامه شهید "غریب صادقی"
دوشنبه, ۱۵ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۳۲
نوید شاهد - اگر زنده زنده در شعله هاى آتش بسوزانند اگر زن و فرزندان و هستیمان در جلوى دیدگانمان به اسارت و غارت ببرند هرگز امان نامه کفر و شرک را امضا نمیکنیم.
به گزارش نوید شاهد کردستان؛ شهید غریب صادقی روز بیست و چهار مهر ماه سال 1333 در دامان خانوادهای متدین از روستای "پلوسرکان" شهرستان قروه به دنیا آمد.
عریب دوران کودکی را در روستا سپری کرد و در دوران نوجوانی ضمن تحصیل در کنار پدر به کار کشاورزی مشغول شد. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به منظور دفاع از آرمانهای امام (ره) به سپاه پاسداران تهران پیوست و پس از 6 ماه به شهرستان قروه منتقل شد. وی پس از سالها مجاهدت و مبارزه، سرانجام طی درگیریی که با ضد انقلاب در شهر موچش به وقوع پیوست، سحر گاه روز بیست و پنجم آذر ماه سال 1361 به شهادت رسید.
عریب دوران کودکی را در روستا سپری کرد و در دوران نوجوانی ضمن تحصیل در کنار پدر به کار کشاورزی مشغول شد. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به منظور دفاع از آرمانهای امام (ره) به سپاه پاسداران تهران پیوست و پس از 6 ماه به شهرستان قروه منتقل شد. وی پس از سالها مجاهدت و مبارزه، سرانجام طی درگیریی که با ضد انقلاب در شهر موچش به وقوع پیوست، سحر گاه روز بیست و پنجم آذر ماه سال 1361 به شهادت رسید.
بسم الله الرحمن الرحیم
اینجانب غریب صادقى فرزند موسى صادقى واقع در روستاى پلوسرکان به پدر و مادر و همسر و فرزندانم وصیت مى کنم.
ابتدا به پدر و مادروصیت مى کنم که:
پدر و مادرى که از اول روز زندگى زحمت بزرگ کردن مرا کشیده اید من هم اکنون با یازده تن از شجاع مردان و شیر مردان این انقلاب با ظلم و ستم مبارزه مى کنیم و تا پاى شهادت مىکوشیم من به درجه اى رسیده ام که تمام مردمان عالم آرزوى آن را دارند . من تنها آرزویم این است که شما را ببینم و از زحمات گرانقدر شما قدردانى کنم . مادر جان در عزاى من گریه نکن بلکه افتخار کنید که چنین فرزندى را به انقلاب سپرده اید.
وصیت به همسرم این است که:
از فرزندانم شیر مردى چون مهدى (عج) از دخترم زنى چون فاطمه زهرا سازى تا آنها هم به این انقلاب خدمتى کرده باشند هرگز کارى مکن که آنها احساس یتیمى را به خود احساس کنند و براى آنها هم پدر باش و هم مادر ،مادرى که رنج وسختى زندگى را براى سلامتى خود مى کشد و با آنها به تندى سخن مگو تا آنها قلبى رئوف و مهربان داشته باشند.
وصیت من به فرزندان عزیزم:
فرزندانم درس بخوانید که شما در این انقلاب سهمى داشته باشید شما هم باید به خودتان اجازه ندهید که کار زشتى وارد جان عزیزتان شود و مانعاز شادى شود و شما اینک به عنوان نسل انقلاب و وارث خون هزاران هزار شهید بوده و خواهید بود. اما باید اعتراف کرد که پاسدارى از چنین میراثى به مراتب سنگین تر از ثقل کوههاى گران بر روى ماست پس به هوش باشیم که گذشت زمان شما را از وظایفى که دارید دور نسازد.
به خدا سوگند اگربند بند استخوانهایمان را جدا سازند اگر سرمان را بالاى دار ببرند اگر زنده زنده در شعله هاى آتش بسوزانند اگر زن و فرزندان و هستیمان در جلوى دیدگانمان به اسارت و غارت ببرند هرگز امان نامه کفر و شرک را امضا نمی کنیم.
ابتدا به پدر و مادروصیت مى کنم که:
پدر و مادرى که از اول روز زندگى زحمت بزرگ کردن مرا کشیده اید من هم اکنون با یازده تن از شجاع مردان و شیر مردان این انقلاب با ظلم و ستم مبارزه مى کنیم و تا پاى شهادت مىکوشیم من به درجه اى رسیده ام که تمام مردمان عالم آرزوى آن را دارند . من تنها آرزویم این است که شما را ببینم و از زحمات گرانقدر شما قدردانى کنم . مادر جان در عزاى من گریه نکن بلکه افتخار کنید که چنین فرزندى را به انقلاب سپرده اید.
وصیت به همسرم این است که:
از فرزندانم شیر مردى چون مهدى (عج) از دخترم زنى چون فاطمه زهرا سازى تا آنها هم به این انقلاب خدمتى کرده باشند هرگز کارى مکن که آنها احساس یتیمى را به خود احساس کنند و براى آنها هم پدر باش و هم مادر ،مادرى که رنج وسختى زندگى را براى سلامتى خود مى کشد و با آنها به تندى سخن مگو تا آنها قلبى رئوف و مهربان داشته باشند.
وصیت من به فرزندان عزیزم:
فرزندانم درس بخوانید که شما در این انقلاب سهمى داشته باشید شما هم باید به خودتان اجازه ندهید که کار زشتى وارد جان عزیزتان شود و مانعاز شادى شود و شما اینک به عنوان نسل انقلاب و وارث خون هزاران هزار شهید بوده و خواهید بود. اما باید اعتراف کرد که پاسدارى از چنین میراثى به مراتب سنگین تر از ثقل کوههاى گران بر روى ماست پس به هوش باشیم که گذشت زمان شما را از وظایفى که دارید دور نسازد.
به خدا سوگند اگربند بند استخوانهایمان را جدا سازند اگر سرمان را بالاى دار ببرند اگر زنده زنده در شعله هاى آتش بسوزانند اگر زن و فرزندان و هستیمان در جلوى دیدگانمان به اسارت و غارت ببرند هرگز امان نامه کفر و شرک را امضا نمی کنیم.
نظر شما