شهيد ابراهيم شريعتي در يك نگاه
گروهبان یکم شهید ابراهیم شریعتی
زمانی که در ارتش لشکر 28 پیاده کردستان خدمت میکرد، مصادف بود با حضور ناموجه گروهکهای ضد انقلاب و به بند کشیدن مسلمانان مبارز توسط آنان. عناصر ضد انقلاب، جمعی از جوانان متدین شهر سنندج را دستگیر و به منطقهی کچکه رهش (سنگ سیاه) انتقال داده بودند. لشکر 28 پیاده کردستان در روز هشتم اردیبهشت ماه سال 1359، مأموریت آزادسازی این جوانان در بند را به جمعی از نیروهای ارتش سپرده بود که ابراهیم نیز در این گروه قرار داشت. رزمندگان ارتش توانستند در این عملیات ضربات مهلکی بر پیکرفرسودهی ضد انقلاب وارد سازند. ابراهیم در این نبرد عاشقانه جنگید و سرانجام قلب پاکش هدف گلولهی دشمن قرار گرفت و جاودانه گردید. مدتی بعد از شهادت او تنها پسرش متولد شد، پسری که هیچگاه روی پدر را ندید. پیکر پاکش در روستای « قورق» محل سکونت خانوادهاش بخاک سپرده شد.
... زندگی مشترک ما با شهید ابراهیم شریعتی دو سال بیشتر طول نکشید، و در این مدت هم به جهت شرایط خاص کردستان ابراهیم همواره در مأموریت بودند. از لحاظ اخلاقی در میان خانواده و اطرافیان نمونهی انسان به تمام معنا بود. بسیار اهل گذشت بود. به یاد دارم در منزل استجاری سکونت داشتیم. محل سکونت ما دو اتاق بیشتر نداشت، یکی از اتاقها را بدون هیچ چشم داشتی در اختیار دو برادر یتیم که از اقوام ما بودند گذاشته بود. تا این حد ایثار میکرد و به فکر ایتام و فقرا بود.
(از سرکار خانم عدالت نگهداری همسر شهید)