دوماه بیشتر از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی نگذشته بود، آخرین روزهای اسفندماه سال 1357 مردم ایران اسلامی خود را برای رسیدن عیدنوروز و آغاز سال جدید آماده می‌کردند. اگرچه در نوروز سال 1357 جای شهدای انقلاب اسلامی خالی بود، اما در جای جای ایران اسلامی جشن سال جدید با پیروزی انقلاب اسلامی همراه شده بود. عوامل مزدور باقی مانده از رژیم ستم شاهی و وابستگان به ساواک که دستشان به خون مردم آغشته بود، در کردستان اجتماع کرده بودند تا بتوانند با حمایت استکبار جهانی، مانع پیشرفت انقلاب اسلامی شوند. شهر سنندج حالت منطقه‌ی جنگی به خود گرفته بود، امنیت را از مردم سلب کرده بودند، پادگان سنندج را ضد انقلاب به محاصره‌ی خود درآورده بود. علی اوقافی به همراه سایر ساکنین در منازل سازمانی پادگان از خود دفاع می‌کردند. وی در سال 1311 در شهر سنندج متولد شد. با مدرک ششم نظام قدیم در روزهای پایانی سال 1338 در ارتش استخدام شد، در کنار خدمت در ارتش تحصیلات خود را ادامه داد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. ثمره زندگی‌اش یک دختر و یک پسر است. او در گردان 358 لشکر 28 پیاده‌ی کردستان خدمت می‌کرد که در بیست و هفتم اسفندماه سال 1357 بر اثر اصابت گلوله ، شهادت را در آغوش کشید و پیکر پاکش را در قبرستان شیخ محمدباقر سنندج به خاک سپردند.
با عشق به امام علی(ع) پسرش را مرتضی نامیده بود.
علی، تنها فرزند ذکور خانواده بود، ما پنج خواهر بودیم و تنها علی را داشتیم، او برای ما هم برادر بود و هم پدر، هرگز از ما غافل نمی‌شد و با وجود داشتن همسر و دو فرزند، هرگاه فرصتی پیدا می‌کرد به ما سر می‌زد.
بعد از استخدام در ارتش ازدواج کرد، خانمش شیعه مذهب بود، در کنار هم در کمال صفا و صمیمت زندگی می‌کردند. برای همسرش احترام خاصی قائل بود. علی سنی مذهب بود، ولی هر وقت مراسم عزاداری برای امام حسین(ع) در ماه محرم برپا می‌شد، در هئیت عزاداری حضور داشت و همیشه برای راه‌اندازی دستجات عزاداری به هیئت کمک مالی می‌کرد. در مراسم عزاداری امام حسین(ع) سینه می‌زد و اشک می‌ریخت و با تمام وجود عاشق اهل بیت پیامبر گرامی اسلام (ص) بود و به امام علی(ع) عشق می‌ورزید. همیشه به ما می‌گفت: علی (ع) مولای درویشان است در سختی‌ها به امام علی(ع) توسل پیدا کنید خدا به احترام مولا علی (ع) حاجات شما را برآورده می‌کند و به عشق امام علی(ع) پسرش را مرتضی نامیده بود.
(سرکارخانم جهان اوقاقی خواهر شهید)
