قرآن در سیره شهید «امیر صالحی بوربان»
به گزارش نوید شاهد کردستان؛ پیشمرگ مسلمان کرد شهید امیر صالحی بوربان فرزند علی اکبر روز یکم شهریور ماه سال ۱۳۲۴ میان خانواده‌ای متدین در روستای «بوربان» از توابع شهرستان سنندج به دنیا آمد.
امیر دوران کودکی را در زادگاهش سپری کرد و با رسیدن به سن ۷ سالگی برای کسب علم و دانش راهی مدرسه شد و تا پایان دوره ابتدایی به تحصیل ادامه داد و به دلیل نبود امکانات تحصیلی و آموزشی از ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر باز ماند.
وی بنا به عرف منطقه همزمان با تحصیل در مدرسه نزد ماموستای مسجد نیز به آموختن قرآن و علوم دینی پرداخت و پس از آن همراه با دیگر اعضای خانواده به امورات روستایی از جمله کشاورزی و دامداری مشغول شد.
امیر در سال ۱۳۴۲ برای انجام خدمت سربازی فراخوانده شد و دو سال بعد یعنی سال ۱۳۴۴ به زادگاهش بازگشت و به تصمیم بزرگان خانواده در همان سال با دختری شایسته ازدواج کرد، حاصل پیوند وی با همسرش، پنج فرزند (۲ پسر و ۳ دختر) است.
وی مدتی پس از ازدواج با همسرش در اواخر سال ۱۳۵۲ ترک دیار کرد و در شهر سنندج ساکن شد و در یک قنادی مشغول به کار شد.
ایشان در سال ۱۳۵۷ به خیل امت به پا خواسته ایران اسلامی پیوست و هم، چون قطره‌ای همراه دریای خروشان امت شد و هر آنچه در توان داشت به خدمت گرفت تا به ایفای نقش در این مسیر بپردازد.
امیر بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی همکاری خود را با نیرو‌های انقلابی آغاز کرد، اما پس از سیطره عناصر ضد انقلاب بر شهر سنندج، مجبور به قطع همکاری با نیرو‌های انقلابی شد، ولی همزمان با پاکسازی شهر سنندج در سال ۱۳۵۹ او بار دیگر همکاری خود را با نیرو‌های سپاه و سازمان پیشمرگان مسلمان کرد از سر گرفت و در سال ۱۳۶۴ به صف رزمندگان سپاه اسلام پیوست.
به قرآن علاقه زیادی داشت و با آن محشور بود، امیر عادت داشت بعد از ادای نماز قرآن تلاوت کند و همیشه به آن پایبند بود.
او به اطرافیان سفارش می‌کرد و می‌گفت: «قرآن نور چشم و دل مؤمن است و هر کس قرآن را مرتب تلاوت کند و به دستورات آن عمل کند سعادت دنیا و آخرت برای او تضمین میشود».
این رزمنده دلاور پس از سال‌ها مجاهدت و فداکاری، سر انجام روز دهم خرداد ماه سال ۱۳۶۶ حین انجام وظیفه در پایگاه روستای «صلوات آباد» بر اثر برخورد با مین کاشته شده توسط گروهک‌های ضد انقلاب به شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای شهرستان سنندج به خاک سپرده شد.
