ایثار و فداکاری زنان در راه اعتلای کشور، با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست
شنبه, ۲۳ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۰۸:۵۷
نوید شاهد - زنان ایثارگر از ابتدای انقلاب تا به امروز در همه عرصه‌ها حاضر بودند و از جان خود مایه گذاشتند، اما متاسفانه همیشه گمنام مانده اند. مردان و زنان ایران زمین جان‌ها فدا کردند و رنج‌ها دیدند تا این انقلاب به اینجا رسید، اما ایثار و فداکاری زنان در راه اعتلای کشور با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست.
به گزارش نوید شاهد کردستان؛ جایگاه زنان در تمام برهه‌های حساس انقلاب اسلامی ایران بر کسی پوشیده نیست.
نقش بانوان در شکل‌گیری انقلاب اسلامی بسیار محوری بوده و می‌توان گفت؛ بسیاری از بانوان در صف مقدم مبارزه قرار داشتند، امام خمینی (ره) در سخنان خود ضمن اشاره به حضور زنان در تظاهرات خیابانی، آنان را به‌عنوان پیشروان نهضت اسلامی قلمداد می‌کند.
نقش بانوان در شکل‌گیری انقلاب اسلامی بسیار محوری بوده و می‌توان گفت؛ بسیاری از بانوان در صف مقدم مبارزه قرار داشتند، امام خمینی (ره) در سخنان خود ضمن اشاره به حضور زنان در تظاهرات خیابانی، آنان را به‌عنوان پیشروان نهضت اسلامی قلمداد می‌کند.
در راستای تجلیل از بانوان ایثارگر، خبرنگار نوید شاهد کردستان با بانوی آزاده و جانباز «شعله فتاحی» که توسط گروهک‌های ضد انقلاب به جرم حمایت از نظام مقدس اسلامی ایران مدتی به اسارت گرفته و وی را تحت شکنجه قرار داده است، گفت‌وگویی صمیمانه انجام داده که آن را در ادامه می‌خوانید.
نوید شاهد کردستان: خانم فتاحی ضمن تشکر از اینکه وقت خود را به ما دادید به عنوان اولین سؤال خودتان را برای مخاطبین نوید شاهد معرفی کنید:
فتاحی: شعله فتاحی متولد سال ۱۳۴۹ هستم و در شهرستان بانه به دنیا آمدم، از سال ۱۳۵۹ به همراه خانواده عضو سپاه و بسیج این شهرستان شدیم.
فتاحی: شعله فتاحی متولد سال ۱۳۴۹ هستم و در شهرستان بانه به دنیا آمدم، از سال ۱۳۵۹ به همراه خانواده عضو سپاه و بسیج این شهرستان شدیم.
نوید شاهد کردستان: در چه سالی و در کدام منطقه به اسارت نیرو‌های ضد انقلاب در آمدید؟
فتاحی: سال ۱۳۶۰ در محور بانه – سقز به اسارت گروهک منحله دمکرات درآمدم.
نوید شاهد کردستان: چه شد که اسیر شدید؟
فتاحی: پدرم و برادرم، شهید علی فتاحی و دیگر اعضای خانواده که از اعضای سپاه و بسیج بودند، جزو اولین کسانی بودند که وارد عرصه نظام مقدس جمهوری اسلامی شدند و در پاکسازی منطقه نقش موثری ایفا کردند. خود بنده نیز در بسیج مدارس فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی انجام می‌دادم و در حوزه علمیه سنندج مشغول به تحصیل بودم، همین امر باعث شده بود که ضد انقلاب از ما و خانواده‌هایی که در صف اول این انقلاب در منطقه ایستاده بودند، خشمشان را صدچندان کند. این بود که در سال ۱۳۶۰ در محور بانه - سقز به اسارت ضد انقلاب در آمدم و مدت ۲۳۲ روز در اسارت بودم.
نوید شاهد کردستان: غیر از شما آیا زنان دیگری در اسارت بودند؟
فتاحی: خیر، زن دیگری نبود فقط چند تن دیگر از جمله، بسیجیان و هواداران نظام که همگی مرد بودند.
نوید شاهد کردستان: از دوران اسارت خاطره‌ای بیان کنید؟
فتاحی: دوران اسارت برای هر کسی تلخ و ناخوشایند است خصوصا اگر زن باشد، مطلب تلخی که می‌خواهم بگویم این است، آن دوران که در اسارت بودم دوبار در شب بیدارم می‌کردند و می‌گفتند که امشب باید حکم اعدامت اجرا شود، ولی اگر بر ضد نظام جمهوری اسلامی صحبت کنی و علیه آنها شعار بدهی از مجازاتت کم می‌کنیم. پس از آن که جواب من را می‌شنیدند با عصبانیت و خشمی که از نعره‌هایشان مشخص بود مرا روانه درختان بلوط برای اعدام میفرستادند و بعد از یک تا دو ساعت دوباره به زندان برمی‌گرداندند. البته این را هم بگویم که هم من و هم کسانی که اسیر بودند هرچه بیشتر شکنجه میدیدم، باور و اعتقادمان بیشتر می‌شد.
فتاحی: دوران اسارت برای هر کسی تلخ و ناخوشایند است خصوصا اگر زن باشد، مطلب تلخی که می‌خواهم بگویم این است، آن دوران که در اسارت بودم دوبار در شب بیدارم می‌کردند و می‌گفتند که امشب باید حکم اعدامت اجرا شود، ولی اگر بر ضد نظام جمهوری اسلامی صحبت کنی و علیه آنها شعار بدهی از مجازاتت کم می‌کنیم. پس از آن که جواب من را می‌شنیدند با عصبانیت و خشمی که از نعره‌هایشان مشخص بود مرا روانه درختان بلوط برای اعدام میفرستادند و بعد از یک تا دو ساعت دوباره به زندان برمی‌گرداندند. البته این را هم بگویم که هم من و هم کسانی که اسیر بودند هرچه بیشتر شکنجه میدیدم، باور و اعتقادمان بیشتر می‌شد.
نوید شاهد کردستان: خانم فتاحی شما به عنوان یک زن اسیر، آیا از جنایات نیرو‌های ضد انقلاب نسبت به زن هراسی نداشتید؟
فتاحی: بله ترس که داشتم، با جنایات، بی حرمتی و شکنجه‌های جسمی، روحی و روانی که از آنها دیده بودم ترسم طبیعی بود، اما ترسِ به معنای تسلیم شدن نداشتم و به باطل بودنشان ایمان داشتم.
نوید شاهد کردستان: آیا صلیب سرخ از وجود شما به عنوان اسیر مطلع بود؟
فتاحی: خیر، ضد انقلاب ما را به روستای دور افتاده و صعب العبوری در نقطه صفر مرزی منتقل کرده بود که هیچ نیرویی گذرش به آنجا نمی‌افتاد. حتی زندانیان دیگر همین خواسته را از ضد انقلاب داشتند، اما در جواب چیزی جز کتک کاری و شکنجه دستگیرشان نمی‌شد.
نوید شاهد کردستان: هدف ضد انقلاب از اینکه شما را به اسارت گرفته بودند چه بود؟
فتاحی: ضد انقلاب هر کس که در راستای آرمان‌های انقلاب اسلامی فعالیت می‌کرد و بسیجی یا عضو انجمن‌های اسلامی بود را یا ترور می‌کرد و یا به اسارت می‌برد و با شکنجه دادن سعی می‌کرد از این انقلاب روی برگرداند.
نوید شاهد کردستان: آیا با اسرای دیگر ارتباط داشتید؟ اگر داشتید چگونه بود؟
فتاحی: ارتباط مان خیلی کم بود در حد اینکه روزانه تحت الحفظ ما را برای جمع آوری هیزم و تهیه آذوقه به صحرا می‌بردند در بین اسرا برادران بسیجی، پیشمرگان مسلمان کرد و سپاهی هم بودند.
نوید شاهد کردستان: در دوران اسارت از چه امکاناتی برخوردار بودید؟
فتاحی: آنها هیچ گونه امکاناتی نداشتند، حتی آذوقه، مواد غذایی، پوشاک و ... را به زور از کشاورزان می‌گرفتند، برای پوشش خود از مساجد و خانه‌های مردم استفاده می‌کردند و بدترین مکان را نیز برای زندانیان در نظر می‌گرفتند.
نوید شاهد کردستان: مشکل یا بیماری خاصی هم در دوران اسارت برایتان ایجاد شد؟
فتاحی: بله بار‌ها بیمار شدم و حتی اسرای دیگر وقتی به دلیل شکنجه جسمی، زخمی می‌شدند هیچ‌گونه مراقبتی نمی‌کردند و اکثرا زخمشان عفونت می‌کرد. اما مهمتر از همه اینها، فشار‌های روحی و روانی بود که ضد انقلاب به ما تحمیل می‌کرد و از نظر روحی صدمات زیادی به ما وارد شد.
نوید شاهد کردستان: چطور شد که جانباز شدید؟
فتاحی: همانگونه که اشاره کردم ضربات روحی که ضد انقلاب به ما وارد کرد واقعا جبران ناپذیر هست هنوز هم آثارش در ذهن و روحم وجود دارد و آزارم میدهد. جانبازیم هم به همین دلیل هست.
نوید شاهد کردستان: از شما بعنوان تبلیغات هم استفاده می‌کردند؟
فتاحی: بیشتر تلاش شان این بود که از ما اقرار بگیرند و در شبکه‌های خودشان منتشر کنند و نشان دهند، ما از راهی که رفتیم پشیمانیم، اما هرچه بیشتر سعی می‌کردند که به هدفشان برسند، بیشتر ناامید می‌شدند. برای من بیشتر احساس می‌شد به طوریکه می‌خواستند به پدر و برادرانم ثابت کنند که من پیرو خط آنها نیستم، اما به کاهدان زده بودند.
نوید شاهد کردستان: چه برنامه‌هایی در اسارت داشتید؟
فتاحی: نوع اسارت بنده با اسرایی که در اردوگاه‌های عراق اسیر بودند مقداری متفاوت بود. هم از نظر موقعیت جغرافیایی هم از نظر امکانات. هیچ گونه امکاناتی برای استفاده نداشتیم. سرکرده‌های گروهک ضد انقلاب بعضی وقت‌ها می‌آمدند و با بحث سعی می‌کردند من را از راهی که در پیش گرفته بودم دلسرد و ناامید کنند، اما در آخر به آزار و شکنجه من منجر می‌شد.
نوید شاهد کردستان: بعنوان بانوی آزاده و جانباز توقعتان از برگزاری همایش‌هایی همانند کنگره ۱۷۰۰۰ شهید، آزاده و جانباز زن چیست؟
فتاحی: این کنگره برای اولین بار در طول چهل و دو سالی که از عمر با برکت انقلاب اسلامی می‌گذرد برگزار شد که کار ارزشمندی بود، زنان ایثارگر از ابتدای انقلاب تا به امروز در همه عرصه‌ها حاضر بودند و از جان خود مایه گذاشتند، اما متاسفانه همیشه گمنام مانده اند. مردان و زنان ایران زمین، جان‌ها فدا کردند و رنج‌ها دیدند تا این انقلاب به اینجا رسید، اما ایثار و فداکاری زنان در راه اعتلای کشور با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست.
نوید شاهد کردستان: نقش بانوان از آغاز انقلاب اسلامی ایران تا الان را در تمام صحنه‌ها چگونه ارزیابی می‌کنید؟
فتاحی: زن‌ها از آغاز تا امروز پا به پای مردان نقش به سزایی در به ثمر نشستن انقلاب اسلامی ایران داشتند و مانند مردان در همه صحنه های، سیاسی، فرهنگی، نظامی و اجتماعی فعالیت کرده اند، اما متاسفانه زنان از هر نظر گمنامند.
نوید شاهد کردستان: با شنیدن این کلمات چه چیزی در ذهنتان تداعی می‌شود؟
شهادت: بالاترین درجه ایثار
بانوان ایثارگر: غیر قابل وصف
مرزنشینان: نگهبانان غیور
سردار سلیمانی: غرور و افتخار
کردستان: سنگر سرخ مقاومت و پایداری
مصاحبه کننده: کمال شهسواری
نظر شما
