یادداشت/ حقوق بشر از رویا تا واقعیت
نوید شاهد کردستان؛ «حقوق بشر»؛ دو کلمه ای که بارها و بارها خصوصا در دو دهه اخیر از رسانه های مختلف شنیده ایم و بحث های طولانی و گاهی خسته کننده هم در مورد آن شده است.
کنوانسیون های بین المللی هم در این باره تشکیل شده و چه داد و هوارهایی که در عرصه بین المللی از سوی دولت های مختلف در برابر هم با نام «حقوق بشر» شاهد نبوده ایم. اما آیا واقعا این مسئله در اولویت است؟
این سوال اساسی را باید همه دولت ها جواب دهند، خصوصا دولت های غربی و در راس همه آمریکا که تا به حال چندین حمله نظامی مرگ بار که حاصلش سال ها جنگ و ویرانی بوده است را با سوء استفاده از همین عبارت قشنگ یعنی «حقوق بشر» انجام داده است.
هر کشوری که منافع آمریکا را در جهان تامین نکند پس «ناقض حقوق بشر است» و باید به آن حمله کرد؛ اما اگر رژیمی دست به «کودک کُشی» زد و در عوض از آمریکا اسلحه خرید «حقوق بشر» را رعایت کرده است این استاندارد غرب وحشی برای دفاع از حقوق بشر در جهان است بماند که در داخل کشورهای خودشان هم انسان ها را به شکل مدرن به بردگی گرفته و نفس شان را بند آورده اند.
اما برای اینکه مصداقی در این باره بحث کرده باشیم نگاهی می اندازیم به بندهای ارایه شده در کنوانسیون حقوق بشر و میزان تطبیق آن با واقعیت تا ببینیم حقوق بشری که از آن دم زده می شود تا چه میزان در کشورهای مدعی جامه عمل پوشیده است.
بخش اول کنوانسیون شامل پنج فصل دارای ۳۲ ماده است. فصل اول به تعهدات عام و کلی دولتهای عضو اشاره نموده که در این راستا مادهٔ یک، تعهد به رعایت حقوق بشر و آزادیهای به رسمیت شناخته شده در این کنوانسیون و احترام تضمین آنها را نسبت به تمامی انسان ها بدون هرگونه تبعیض خواستار شدهاست. در مادهٔ ۲ نیز لزوم اتخاذ راهکارهای قانونی توسط دولتهای عضو جهت اجرای مقررات کنوانسیون در سطح داخلی مورد تأکید قرار گرفته است.
حق شناسایی در برابر قانون به عنوان شخص:
برای اینکه بررسی کنیم این بخش مهم از حقوق بشر مورد ادعای دولت های غربی تا چه میزان تحقق یافته کافی است به یادمان بیاوریم برخوردهای تبعیض آمیز ماموران فرودگاه های آمریکا در برابر کسانی را که تبعه آمریکا بودند اما ملیت شان جای دیگری. یاد جهان نرفته است که مادر را از دختر جدا کردند و اجازه ورود به کسانی که سال ها در آمریکا کار کرده و دارای خانه و زندگی بودند را نمی دانند. این همان حق برابری در برابر قانون به عنوان شخص است دیگر، نه؟
حق حیات:
حق حیات را لابد آنهایی می خواهند معنی کنند که اسلحه های مرگ بارشان در دست دیوهای دو سر در سراسر جهان بر جان کودکان فرود آمده است؟ هنوز اعتراضات آمریکا به نحوه رفتار پلیس آمریکا با یک متهم سیاه پوست و کشتن او در خیابان بدون اینکه جرمش حتی ثابت شده باشد تمام نشده بنابراین می توان گفت حتی این ابتدایی ترین حق بشری هم از سوی مدعیان محترم شمرده نمی شود.
حق بر رفتار و برخورد انسانی و ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسان، تحقیر آمیز و ظالمانه:
مصداق بارز این مورد هم هنوز به طور عیان در خیابان های آمریکا مشاهده می شود. دیدیم که یک شهروند را با چه شکل وحشیانه ای به خاک و خون کشیدند و در برابر معترضان هم چگونه رفتار کردند. آیا این همان حق است؟
حق آزادی از بردگی و ممنوعیت کار اجباری و قاچاق زنان:
امروزه کیست که نداند زنان مظلوم در جوامع غربی به بردگی گرفته شده اند و از آنها چه استفاده های ابزاری در همه حوزه های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و ... نمی شود. قاچاق زنان در دنیای وحشی غرب در حال رسمی شدن است و حقوق زنان از هر حیث در حال پایمال شدن.
مبارزات گاه و بی گاه زنان و افشاگری های بسیاری از آنان در حوزه سینما، سیاست و .... نشان دهنده سیطره نوعی برده داری مدرن بر آنهاست.
حق آزادی شخصی و امنیت خصوصی و ممنوعیت دستگیری و بازداشت خودسرانه؛ حق دادرسی عادلانه، عطف بماسبق نشدن قوانین کیفری؛ حق جبران خسارت، حق برخورداری از حریم خصوصی (حق خلوت) هم جزو آن دسته حقوقی است که در روی کاغد در این کنوانسیون ها نوشته شده است اما شاهدیم که در جوامع غربی چگونه هر روز بر خلاف این میثاق نامه حرکت می شود.
حق آزادی وجدان و مذهب:
آزار و اذیت هایی هر روز در کشورهایی مانند آمریکا و فرانسه در مورد انسان هایی دارای مذاهب مختلف مشاهده می کنیم دلیلی محکم بر این مدعاست که این حق هم به هیچ وجه رعایت نمی شود.
حق آزادی فکر و بیان، حق پاسخ، حق اجتماع و تشکیل اجتماعات مسالمت آمیز، حق آزادی تشکیل مجامع را هم دیدیم که در کشورهای مختلف غربی و اخیر و در صدر همه آمریکا چگونه رعایت کردند. هزاران نفر از مردم معترض اکنون در زندان های آمریکا هستند و ده ها نفر هم کشته شدند چرا که به کشته شدن یک شهروند بی گناه سیاه پوست به دست پلیس معترض بودند.
در مورد سایر حقوق تصریح شده در این کنوانسیون هم مصادیق بارزی وجود از عدم توجه دولت های غربی وجود دارد که نشان می دهد واژه قشنگ «حقوق بشر» تنها یک فریب از سوی دولت های غربی برای دست یابی به منافع شان است و بس.
هیئت تحریریه نوید شاهد کردستان