عمرش به پیروزی انقلاب نرسید!
به گزارش نوید شاهد کردستان؛ شهید داریوش دانش پایه پانزدهم آذر مـاه سال 1328 در شهـر سننـدج دیده به جهـان گشود. پـدرش شریف و مـادرش زهـرا نـام داشت تحـت سـرپرستی پدری مهربـان و مادری دلسوز رشد و نمــو یافت.
دوران کودکی
با رسیدن به سن هفت ســالگی در یكی از دبستان های شهر بنـام پیام یار ثبت نـام شد. در خرداد ماه سـال 1342 با شـركت در امتحانات دبستان دولتی پیام خرداد ماه موفق به اخذ گواهینامه پایه ششم ابتدایی شد.
جوانی
ولی بنا به شرایط خاصی ادامه تحصیل برای او فراهم نشد و برای تامین معاش خانواده وارد بازار كار شد و از این طریق به معاش خانواده كمك میكرد با رسیدن به سن سربازی به خدمت نظام وظیفه فرا خوانده شد و بعد از پایان خدمت سربازی به تهران مهاجرت نمود.
ازدواج
سال 1355 در تهران به امر مقدس ازدواج اهتمام ورزید و با خانم خدیجه جبرییلی زندگی مشترك را آغاز نمودند در آخر همان سال تنها فرزندش در بیست و پنجم بهمن ماه به دنیا آمد و نام زیبای مریم را برای او انتخاب كردند.
آرمانهای انقلاب
در تهران با آرمانهای بنیانگذار نظام مقدس اسلامی و رهبر كبیرانقلاب حضرت امام خمینی (ره) آشنا شد و در صف مبارزین انقلاب اسلامی قرار گرفت با تمام وجود به دین مبین اسلام عشق میورزید.
داریوش عاشق سیدالشهداء امام حسین (ع) بود و در مراسمات ملی مذهبی حضور پیدا میكرد و با شركت در این مجالس و محافل با قیام سیدالشهداء و اهداف قیام آشنایی پیدا كرد و فرهنگ شهادت و درس ایثار و شهادت طلبی را آموخت او خوب میدانست قیام امام خمینی (ره) نشأت گرفته از عاشورای امام حسین (ع) است و به همین دلیل در گروه مدافعین سرسخت انقلاب اسلامی قرار گرفته بود و به همراه دوستان مبارزش در درگیری مسلحانه با عوامل رژیم شاه و ساواك شركت داشت.
ایثار
داریوش با اینکه یک بار مجروح شد ولی برای پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی دست از پای نمیشناخت تا سرانجام در تظاهرات خونین 17 شهریور سال 1357 كه رسوایی بزرگی را برای رژیم به دنبال داشت و خون سرخ شهدای این حادثه سرانجام بر شمشیر دژخیمان رژیم پیروز شد و به مقام رفیع شهادت نایل آمد.
پیكر پاكش به زادگاهش (سنندج) انتقال یافت و در قبرستان شیخان به خاك سپرده شد. اگر چه تشییع پیكر آن شهید در فضای كاملاً امنیتی برگزار گردید و مردمی كه برای وداع با پیکر شهید آمده بودند سخت در محاصره ساواك و نیروهای وابسته به رژیم طاغوت بودند اما بعد از دفن این شهید بزرگوار مردم انقلابی همچون سیل خروشان به خیابانها آمدند و بر علیه شاه و عوامل مزدورش شعار سر دادند و سرانجام با نثار این خونهای پاك نهال انقلاب اسلامی آبیاری شد و در بیست و دوم بهمن ماه همان سال به ثمر نشست و پیروزی را به ارمغان آورد.