شهادت مظلومانه صادق توسط ضد انقلاب

روزگار سختی داشتیم، همه اش دلهره و اضطراب حمله ضد انقلاب و بی رحمی و جنایت آنها آزارمان می داد ساعت دوازده شب بود. پایگاه ما مقداری دور بود. فقط پنج خانوار در این روستا بودیم. خبر نداشتیم ضد انقلاب ها و دمکرات ها خانه ها و روستا را محاصره کرده اند. با لگد درب خانه را باز کردند. برادر شهیدم صادق، یک قبضه تفنگ برنو داشت و آنها ژ-3 و کلاشینکف، صادق یک نفر بود و آنها بیشتر از صد نفر، برادرم تفنگ خود را انداخت و گفت: من اگر شلیک بکنم، به هیچکدام از شما رحم نخواهند کرد. صادق اسیر آنها شد. همه گریه و التماس می کردیم که او را نبرند اما گفتند کاری با او نداریم. الان برمی گردد. چند دقیقه بعد در پائین روستا صدای رگبار گلوله به گوشمان رسید و شک نکردیم که صادق به شهادت رسیده است.

(از خاطرات محمود کلجی کره سی- برادر شهید)