حج واقعی را پدرم بجا آورد

چند سالی بود که پدرم برای رفتن به زیارت حج زحمت می کشید و تلاش می کرد. روز موعود رسید و مردهای روستا آماده رفتن شدند و بالاخره راهی شدند. یک ساعتی نگذشته بود که پدرم برگشت. با تعجب پرسیدیم: مگر شما نرفتید؟ خیلی آرام گفت: می خواهم از راهی کوتاه تر و ساده تر بروم! چند روز را در اتاقی به عبادت و رازونیاز با خدا گذراند فقط از ما آب و یا غذایی ساده می خواست. بالاخره سفر حاجی به پایان رسید و برگشتند. آنها به پدرم گفتند: شما که همراه ما آمدید، چرا برگشتید؟ فقط یک نفر خبر داشت و قضیه را تعریف کرد و گفت: کاک ابراهیم چند سال زحمت کشید تا به حج برود. اما پول و هزینه سفر را صرف خرید قطعه ای زمین کشاورزی برای چند بچه بتیم که درآمدی نداشتند کرد. همه مردها بلند شدند و صورت پدرم را غرق بوسه کردند ودر حالی که گریه می کردند، گفتند: به راستی که حاجی واقعی شما هستید.

از خاطرات گلچین شکراله نژاد- فرزند شهید