جانبازی که بی قرار شهادت بود
سه‌شنبه, ۱۶ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۴۱
بانگاهی به زندگی جانبازشهید" عبدالقادر رستمی" می خوانیم: عبدالقادر از همان دوران کودکی از هوش واستعداد زیادی برخوردار بود. براثر حوادث ناشی از جنگ تحمیلی به مقام جانبازی نایل می شود. زندگی این جانبازشهید را در نوید شاهد کردستان دنبال کنید.
به گزارش نوید شاهد کردستان عبدالقادر در اولین روز
از بهار سال 1368 در میان خانواده ای کشاورز در روستای سورکول از توابع شهرستان
مریوان به دنیا آمد.پدرش عارف و مادرش فوزیه نام داشت و از راه کشاورزی و دامداری
امرار معاش می کردند.
تحصیل علم ودانش
به برکت خون شهدا و انقلاب اسلامی پس از پایان جنگ تحمیلی و
آغاز دوره سازندگی بسیاری از روستاهای دور افتاده کشور از امکانات آموزشی و
بهداشتی برخوردار شدند و روستای سورکول نیز از این امکانات برخوردار شد و
عبدالقادر با رسیدن به سن هفت سالگی توانست به مدرسه برود و به تحصیل علم و دانش
بپردازد.عبدالقادر کودکی بود با هوش و ذکاوت بسیار و همچنین کنجکاو و زیرک که در
تمام مسائل از هم سن و سال های خود برتر بود.
چگونگی جانبازی
24 آبان ماه1376 حوالی ساعت چهار
بعدظهر عبدالقادر به همراه دوست و هم بازیش نعمان تبنا به منظور جمع آوری و چیدن
قارچ به کوه اطراف پایگاه متروکه سپاه پاسداران می روند که بر اثر انجار مین
متاسفانه نعمان تبنا به شهادت می رسد و عبدالقادر نیز از ناحیه پا مجروح می گردد و
جانباز می شود.
نحوه شهادت
آری این حادثه نیز که منجر به مجروح شدن و به شهادت رسیدن دو کودک
معصوم می شود نیز از اثرات جنگ تحمیلی نابرابر و قدرت طلبی رژیم بعثی عراق و دشمنی
ایادی استکبار جهانی با ملت ایران بود.پس از این حادثه عبدالقادر که دوست و هم
بازیش را از دست داده بود و خودش نیز مجروح شده بود کمتر به گشت و گذار و بازی
کردن می پرداخت و بیشتر وقت خود را صرف درس خواندن و کار در مزرعه و کمک به پدر و
مادرش می کرد.عبدالقادر پس از سال ها تحمل عوارض ناشی از جراحات انفجار مین در
تاریخ13 مهرماه 1395 بر اثر بیماری سرطان به درجه رفیع شهادت نایل آمد و در قطعه
صالحین گلزار شهدای مریوان به خاک سپرده شد.
نظر شما
