از درگیری با حسنعلی منصور نخست وزیر شاه تا شهادت و گمنامی در اسارت ضد انقلاب

شهید مظعم محمد صدیق جماران

فرزند: محمد

ولادت: ۱ ̷ ۴ ̷ ۱۳۱۲

محل ولادت: سنندج

شغل: راننده

تاریخ شهادت: ۱۷ ̷ ۴ ̷ ۱۳۵۹

محل شهادت: منطقه بانه

نحوۀ شهادت: اسات و تیرباران توسط ضدانقلاب

محل دفن: مفقود الجسد

محمد صدیق فرزند محمد ودلبر، درشهر سنندج چشم به جهان گشود. تا پایان دورۀ ابتدایی درس خواند سپس ترک تحصیل نمود و برای تأمین بخشی از مخارج خانواده، به کار پرداخت. وی ازدواج نمود که ثمرۀ آن پنج فرزند ( دو پسر و سه دختر) است.

قبل پیروزی انقلاب اسلامی، احزاب و گروهکهای ضدانقلاب در کردستان ریشه دوانیده و حتی در برگزاری راهپیمایی ها و تظاهرات مردم مسلمان برعلیه رژیم ستم شاهی، صفوف خود را جدا می کردند و به ضدیت با مسلمانان انقلابی می پرداختند. محمد صدیق در مقابل آن ها با عزم و اراده ای راسخ ایستاده و دست به افشاگری می زد.

سرانجام توسط ضدانقلاب دستگیر و به منطقۀ بانه فرستاده شد. وی پس از چندین روز اسارت و تحمل شکنجه، سرانجام با دستهای پلید ضدانقلاب به شهادت رسید و تا کنون اثری از پیکر مطهرش بدست نیامده است.

از رژیم ستم شاهی بسیار متنفر بود

همسرم محمد صدیق جماران از مبارزین اصلی مسلمان و انقلابی شهر سنندج در زمان رژیم طاغوت بود که مرتب توسط ساواک دستگیر و شکنجه می شد اما هیچ وقت پا پس نمی گذاشت. زمانی که حسنعلی منصور نخست وزیر ایران بود، برای افتتاح و پرده برداری از لوح میدان اقبال به سنندج آمده بود. من و همسرم و بچه ها ظاهرا به بهانۀ تماشا کردن مراسم رفتیم. ماشین نخست وزیر که رسید، محمد صدیق ناگهان از بین آن همه مأمور و محافظ جلو ماشین او رفت و با عصبانیت با مشت روی ماشین او کوبید و فریاد زد : مردم سنندج آب خوردن ندارند. این لوح برای ما آب ونان نمی شود.

مأموران که به خود آمده بودند. بر سرش ریختند و جلو چشم ما و سایر مردم او را به باد کتک گرفتند و با پای برهنه به کلانتری بردند. پس از پیروزی انقلاب هم با وجود آن همه زندان و شکنجه در رژیم قبلی، مورد کینه و نفرت قرار گرفت و سرانجام به دست این ناجوانمردان به شهادت رسید و حتی از مزارش خبری نداریم.

از خاطرات خانم فرشته کفاش، همسر شهید