اردادت خاصی به امام حسین (ع) داشت / نگاهی کوتاه سرباز رشید اسلام احمدرستمی
شهید احمد رستمی در دهم بهمن ماه سال هزار و سیصد و چهل و یک در دامان خانواده ای مذهبی و منور به خورشید پرفروغ ولایت اهل بیت (ع) در روستای شیخ جعفر از توابع شهرستان قروه مانند غنچه ای آکنده از عطر گل محمدی ص به روی طبیعت دنیا لبخند زد و با خنده خود محفل نوروز و فیروزه را صمیمیت و صفای مضاعف بخشید. احمد پس از طی دوران تحصیلات ابتدایی در معیت پدر به کشاورزی پرداخت.
این فرزند اسلام، پس از رسیدن به سن قانونی، از طریق ارتش جمهوری اسلامی ایران عازم خدمت مقدس سربازی شد و در جمعی لشکر 21 حمزه سید الشهداء (ع)، به جبهه های نور علیه سیاهی شتافت و ماهها در راه دفاع از تجاوز دشمنان قسم خورده انقلاب مرارت و سختی کارزار و سنگرها را تحمل کرد. سرانجام 27- 2- 1361 در منطقه جنوب سرزمین شهدای مخلص ، دارخوین، پرنده جانش به جاودانگی دست یافت.
شهید رستمی، فردی دلسوز و مودب بود ، به والدین و برادرانش در انجام امورات روزمره کمک می کرد و آنان را مساعدت می نمود ، چهره ای آرام و دوست داشتنی داشت ، هنوز هم روستائیان از خوبیهای او تمجید می کنند. در مراسم تشییع پیکر پاکش همه اهالی روستا از کوچک و بزرگ و در سوگ او می گریستند و اشک می ریختند . هر کس با وی برخورد می نمود، خاطره ای شیرین و به یادماندنی از وی به ارمغان می برد و شیفته اخلاق حسنه اش می گردید.
احمد در محافل مذهبی و مجالس عزاداری ، مشتاقانه حضور می یافت و به آقا ابا عبدالله الحسین (ع) ارادتی خاص داشت و در عزای آن مظلوم تشنه لب کربلا از جان و دل می گریست.