پسرم جاوید الاثر است / خاطراتی از شهید عثمان رحیمی

شهید عثمان رحیمی

فرزند: محمد سلیم

ولادت: ۱ ̷ ۱ ̷ ۱۳۴۱

محل ولادت: روستای میانه مریوان

شغل: سرباز وظیفه ارتش

تاریخ شهادت: ۲۹ ̷ ۱۲ ̷ ۱۳۶۶

محل شهادت: منطقه عملیاتی سرپل ذهاب

نحوۀ شهادت: اصابت ترکش خمپاره دشمن

محل دفن: مفقود الجسد

در روستای میانه و در میان خانواده ای زحمتکش و متدین دیده به جهان گشود. پدر ومادرش محمد سلیم و حبیبه نام عثمان را بر او نهاده و در تعلیم و تربیت وی نهایت کوشش را به عمل آوردند. تا پایان دورۀ ابتدایی درس خواند. سپس کلاس درس و مدرسه را برای همیشه ترک نمود و به عنوان کارگر در خبازی شروع به کار نمود.

با رسیدن به سن خدمت نظام در آبان ماه ۱۳۶۶ با هدف دفاع از مرزهای میهن اسلامی، لباس مقدس سربازی پوشید و پس از طی دورۀ آموزشی به عنوان سرباز نیروی زمینی ارتش در لشکر ۲۱ حمزه سازماندهی و در منطقه عملیاتی سرپل ذهاب حضور یافت. پس از ماه ها خدمت صادقانه و نبرد با دشمن بعثی، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به مقام شهادت رسید.

پسرم جاوید الاثر است

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ احزاب و گروهکهای ضدانقلاب با حمایت استکبار جهانی خیلی سریع در کردستان رشد کردند و بنای فتنه و آشوب گذاشتند. بچه هایم کم سواد و بی تجربه و کم سن بودند و تمام ترس من از این بود که فریب دورغ های ضدانقلاب را نخورند و جذب آن ها نشوند. بنابراین روستا را رها کردیم و به شهر مهاجرت کردیم. عثمان به عنوان کارگر در یک نانوایی شروع به کار کرد. به سن خدمت که رسید گفت : پدرجان می خواهم هرچه زودتر به خدمت سربازی بروم. گفتم پسرم صبرکن برادرت که سرباز است خدمتش را تمام کند بعد برو.عثمان قبول نکرد و گفت : این یک تکلیف است و هرچه زودتر بروم بهتر است. ماه آبان بود که به خدمت رفت دورۀ آموزشی را در تهران تمام کرد و بعد هم به منطقه سرپل ذهاب اعزام شد. چهار ماه بود که خدمت می کرد و خبر مفقود شدن عثمان را به ما دادند. از آن تاریخ تا حالا از چگونگی شهادت پسرم و یا پیکر مطهرش خبری نداریم.

از خاطرات آقای محمد سلیم رحیمی، پدر شهید