خاطر تلخ شهدای گلین: ضد انقلاب آن ها را وادار کرده بودند که قبل از تیرباران قبرهای خود را با بیل و کلنگ بکنند
شهید محمد کریم نامداری
فرزند:
عبدالکریم
ولادت:
۳ ̷ ۷ ̷ ۱۳۳۴
محل ولادت:
روستای گلین سنندج
شغل:
کشاورز
تاریخ شهادت: ۳۰ ̷ ۹ ̷ ۱۳۶۱
محل شهادت:
روستای وتره زمین سنندج
نحوۀ شهادت: دستگیری و تیرباران توسط ضدانقلاب محل دفن: گلزار شهدای سنندج
در روستای گلین و درخانه محقر عبدالکریم و طلیعه دیده به جهان گشود. در حد
خواندن و نوشتن سواد آموخت و از همان کوکی تن به کار در روستا سپرد. اوایل جوانی
تشکیل زندگی مشترک داد که ثمرۀ آن یک فرزند پسر است. محمد کریم همچون دیگر مردمان روستای گلین در فضایی
معنوی و مذهبی بارآمده و خود را مٶظف و مکلف به انجام واجبات دینی و همچنین دفاع از دین مبین اسلام و قرآن می دانست.
به همین دلیل پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و ظهور گروهکهای ضدانقلاب در کردستان، در مقابل عوامل استکبار ایستاد و به همراه تعداد دیگری از جوانان روستا به افشاگری و شعارها و ادعاهای کذب آن ها پرداخت. محمدکریم در جهت پاکسازی منطقه ازلوث وجود ضدانقلاب تلاش های بسیاری کرد و سرانجام توسط مزدوران شرق و غرب دستگیر و پس از تحمل شکنجه های فراوان به همراه برادرش صابر و تعداد دیگری از جوانان روستا تیرباران، و به شهادت رسید.
یاد و خاطرۀ شهدای روستای گلین و مظلومیت آن ها که بی دفاع شهید شدند، فراموش نمی شود. یکی از این شهدا، محمد کریم نامداری همسرم بود. دارای یک فرزند بودیم. اهمیت خاصی به نحوۀ برخورد با همسر و فرزند می داد. اگر احتمالا عصبانی می شد و کمی صدایش را بلند می کرد، بعد فورا می گفت : حلالم کن! شهدای گلین کسانی بودند که ضدانقلابیون به روستا حمله کرده و با کینه به جرم اسلام خواهی و مخالفت با کفر، آن ها را دستگیر و با خود می بردند. مدتی را به سختی شکنجه شد و بعد هم در روستای وتره زمین آن ها را تیرباران و دفن کرده بودند. بعد از مدت ها که منطقه پاکسازی شد، پیکر های مطهرشان را از آن جا به گلزار شهدا انتقال دادند.
از خاطرات خانم فاطمه جهانی، همسر شهید
