نگاهي كوتاه به زندگينامه شهيد علي پابرجا
شهید علی پابرجا
درمورخه
9/2/1324 در روستای نژمار از توابع شهرستان مریوان میان خانواده ای کشاورز و زحمت
کش دیدگانش را به فروغ هستی بازکرد. پدرش رحیم و مادرش رعنا نام داشت.پس ازطی
دوران کودکی به دلیل مشکلات ومعضلاتی که در آن زمان دامن گیرخانواده بود ازتحصیل
بازماند و به ناچار از درس و مدرسه خداحافظی کرد و تا زمان سربازی با پدرش کشاورزی
می کرد . پدرش با زحمت از راه کشاورزی فرزندان خود را بزرگ کرد و به آنان ایمان و
اخلاق نیکو آموخت .
سال 1345 در مهاباد به خدمت سربازی رفت . بعد از سربازی در سال 1352 باخانم ایران محمدی ازدواج کرد . وصاحب یک پسر به اسم کیوان ویک دختربه اسم نگین شد.
عبدالله قبل ازانقلاب با افکار واندیشه های امام راحل آشنا گردید و از همان دوران پای در طریقت این پیر فرهیخته گذاشت.
چندبار از طرف گروهک های ضد انقلاب تحت فشار قرارگرفت که باید مسلحانه وارد مبارزه با جمهوری اسلامی شود اما علی با علاقه ای که به اسلام داشت خدمت به جمهوری اسلامی را به آنها ترجیح داد ومسلحانه برضد آنها مبارزه کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی درتاریخ 25/12/1359به خاطر فشارگروهک ها همراه جمعی ازیارانش باخانواده به کرمانشاه مهاجرت کرد و برای دفاع ازانقلاب اسلامی به جمع پیشمرگان مسلمان کردپیوست و برای ریشه کنی عناصرضدانقلاب رشادتهای فراوانی را ازخودنشان داد.
بعد از یکسال خدمت درکرمانشاه به دهگلان اعزام شد و پس ازچندماه خدمت درآنجا به سپاه مریوان منتقل شد و به مبارزات خود علیه ضد انقلاب درگروه ضربت گردان محمدرسول الله (ص)به خدمتش ادامه داد.
سرانجام پس از مدتها رشادت و مجاهدت در تاریخ 3/9/1362 حین درگیری در روستای زیوران بخش سرشیو که مسئولیت گروه ضربت را بر عهده داشت براثراصابت گلوله توسط ضدانقلاب شمع وجودش خاموش گردید و روحش جاودانه شد.
پیکر مطهر شهید پابرجا در روستای نژمار تشییع و به خاک سپرده شد.
