عكس و نوار سياه رنگ/شهيد نادر دده جاني
شوخ طبع ومهربان بود وبيشترين علاقه ومحبت را نسبت به پدرش ابراز مي كرد.
در ايام عزاداري امام حسين( عليه السلام) سقاي هيأت حضرت ابوالفضل( عليه السلام) بود وبا تواضع وفروتني در ميان دستههاي سينه زني وزنجير زني حركت مي كرد وبه عزاداران آب مي داد.
به فراگيري قرآن كريم خيلي علاقه مند بود و در مكتب براي آموختن قرآن همراه دوستانش حاضر ميشد و قلب خود را از درياي زلال معرفت الهي سيراب مينمود.
وقتي به جبهه رفت به من گفت:«مادر جان ! من ميدانم كه اگر تو برايم دعا كني شهيد خواهم شد، پس براي شهادت من دعا كن!» نادر پس از اينكه از همة اقوام و اطرافيان خداحافظي كرد و حلاليت طلبيد،به جبهه رفت.
برادرم يك روز عكس خود را كه در ميان چند نوار سياه رنگ قرار داده بود به من نشان داد و گفت:«خواهر جان! يادت باشد اين عكس همان عكس است كه جلوجنازهام خواهيد گرفت»؛ بدين طريق ما را براي شهاددت خود آماده ميكرد و در ضمن، عشق و علاقة وافر خود را جهت اهداء خون پاكش در راه انقلاب اسلامي و حضرت امام(ره) ابراز مينمود.