زبان روزه و توفيق شهادت
نويد شاهد كردستان:
درهشتم شهریورسال
1322دریکی ازروستا های شهرستان بانه بنام «زرینه» پا به عرصه گیتی نهاد.پدرش صالح
و مادرش حنیفه بود.در میان خانواده متدیّن و مذهبی پرورش یافت .
از همان دوران کودکی طعم تلخ فقر و نداری را چشید. امکان تحصیل برایش فراهم نشد،امّا درس اخلاق وادب رااز اصالت خانوادگی به ارث برده بود.همه وی رابعنوان انسانی دینداروبا تقوی می شناختند. تواضع و فروتنی ،مدارا با مردم و دستگیری از نیازمندان جزء خصوصیات بارز وی به حساب می آمد.
به انجام فرائض دینی پای بند بودند ودر نماز های جمعه حضور فعال داشتند.در اولین روز های سال 1355 ازدواج کردند ودر زادگاهش همچون سایر روستائیان به کار کشاورزی مشغول بودند.
با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) و تحمیل جنگ به عنوان پیشمرگ مسلمان به عضویت سپاه بانه در آمد.
با زبان روزه به همراه جمع کثیری از اهالی محترم شهر بانه و رزمندگان سپاه اسلام در پانزده خرداد سال 63 بر اثر بمباران هوایی رژیم بعث عراق مظلومانه به شهادت رسید و روح بلندش به ملکوت اعلی پیوست.از این عزیز سفر کرده دو فرزند دختر به یادگار مانده.
گاهی درتاریکی شب ماشین راروشن می کردو ازخانه خارج می شد.به کسی نمی گفت به کجا می رود. بعدها متوجه شدم برای افراد نیازمندکه ازقبل شناسایی کرده بود مایحتاج خوراکی می برد. بخصوص درمناسبت ها واعیاد بیشتر به این کار می پرداخت.[1]
