مصاحبه با همسر شهيد محمدكريم محمدي
ستوان سوم شهید محمدکریم محمدی طاله وران
رشادت و شجاعت او زبانزد همه بود. در همه
مأموریت‌ها بخوبی می‌درخشید. زمانی که
پادگان سنندج در محاصره‌ی
گروهک‌های ضدانقلاب بود،
در خانه‌های سازمانی پادگان
سکونت داشت. درب منزل را سنگربندی کرده بود و از همان‌جا با عوامل ضدانقلاب
درگیر می‌شد. لیاقت و شایستگی او
در حدی بود که در طول سال دو بار مورد تشویق قرار گرفت. در مرحله‌ی اول به 6 ماه ارشدیت
و بار دوم توسط فرماندهی
عملیات غرب کردستان امیر شهید سپهبد علی صیاد شیرازی که در آن زمان با درجه‌ی سرهنگی فرماندهی
منطقه‌ی غرب را عهده‌دار بودند،
ارتقاء درجه پیدا کرد.
وی در سال 1322 در شهر سنندج متولد شد. پدرش احمد و مادرش نیم تاج نام داشت. با اتمام تحصیلات ابتدایی در زادگاهش سنندج و اخذ مدرک ششم نظام قدیم، از ادامه‌ی تحصیل بازماند. با رسیدن به سن سربازی، برای انجام خدمت نظام وظیفه، لباس سربازی به تن کرد و پس از دو سال خدمت سربازی در سال 1344 به عنوان درجه‌دار به استخدام ارتش درآمد. خیلی زودآموزش‌های لازم را در آموزشگاه گروهبانی ارتش فرا گرفت و به عنوان گروهبان دسته‌ی شناسایی گروهان ارکان گردان 187 پیاده‌ی تیپ یک مشغول به خدمت شد. در طول خدمت به عنوان پاسدار سوم جوانان شورای امنیت، مدتی به کشور لبنان اعزام گردید. مدتی بعد از استخدام در ارتش ازدواج نمود و با پیروزی انقلاب اسلامی و حضور نامشروع گروهک‌های ضد انقلاب، به عنوان یکی از نیروهای وفادار با تمام وجود از نظام و انقلاب دفاع می‌کرد. در درگیری‌های متعدد، به همراه نیروهای مستقر در منطقه به مصاف ضد انقلاب رفت. و پس از ماه‌ها ایثار و فداکاری و مبارزه‌ی خستگی ناپذیر با گروهک‌های ضد انقلاب و حضور فعال در پاکسازی شهر سنندج در اردیبهشت ماه سال 1359 و پاکسازی شهر مریوان و کوه‌های اطراف سنندج سرانجام بر اثر سانحه‌ی سقوط هلیکوپتر در حین انجام مأموریت در محور سنندج، مریوان در نوزدهم اسفند ماه سال 1359 به مقام رفیع شهادت نائل آمد. فرزندش شهریار نیز چهار سال پس از شهادت پدر در سیزدهم تیرماه سال 1363 بر اثر بمباران هواپیماهای رژیم بعث در سنندج به شهادت رسید و به پدر شهیدش ملحق شد. پیکر این دو دلداده‌ی انقلاب اسلامی در قبرستان شیخ سلام سنندج به خاک سپرده شده است.
