شهیدی که قرار بود عید نوروز را در کنار همسر و فرزندانش باشد
فرزند:.................. احمد
ولادت:................ 4/2/1336
شهادت:.............. 28/12/1364
محل شهادت:..... روستای سالوک بانه
نحوه شهادت:..... درگیری با ضدانقلاب
محل دفن:........... گلزار شهدای بانه
همه او را به نام روستای زادگاهش «نیزه رود» می‌شناختند «حمه‌ومین نیزه روی» نامی آشنا برای مردم بانه بود
پائیز سال 1359 به صف پیشمرگان مسلمان کرد درآمد و به عنوان فرمانده گروهان در هر جایی‌که حضور پیدا می‌کرد لرزه بر اندام ضدانقلاب می‌انداخت.
در کمال
شجاعت با گروهک‌ها روبرو می‌شد و در یکی از عملیات‌ها که زخمی شده بود تا آخر
درگیری در صحنه باقی ماند و رزمندگان را یاری کرد.
قریب به پنج سال از عضویتش در
سپاه می‌گذشت و در عملیات‌های مختلف بارها تا مرز شهادت پیش رفته بود، روزهای
پایانی سال 1364 بیشتر شهرهای مرزی زیر بمباران هواپیماهای رژیم بعث قرار داشت و شهرمرزی بانه هر روز حداقل یک
بار مورد حمله قرار می‌گرفت و غالب مردم به روستاهای اطراف و شهرهای همجوار رفته
بودند. محمدامین امینی همسر و چهار فرزند خردسالش را به شهر بوکان منزل یکی از
اقوام انتقال داده بود و خود در شهر بانه حضور داشت تا از مردم بی‌دفاع شهرش
پاسداری نماید. قرار بود تعطیلی عید نوروز را در کنار همسر و فرزندانش باشد
در آخرین روز سال در مصاف با ضد انقلاب پس از جنگی تمام عیار بر اثر انفجار گلوله آرپیچی به آرزوی دیرینه‌اش دست یافت و شهادت را عاشقانه به آغوش کشید.
