پاداش مجاهدتهای بی دریغ شهيد در جبهه

شهید سید میرزا آقااجـاق

پنجم مرداد ماه سال 1342 در ده میخوران سادات از توابع شهر سنقرکلیایی پا به عرصه گیتی نهاد. پدرش سید علیمراد و مادرش سیده آسیه قبادی هردو از خانواده جلیل القدر سادات و سلاله پاک رسول الله(ص) بودند.در فضای معنوی و در خانواده ی فقیر رشد و نمو یافت و در همان روستا ایام کودکی اش به پایان رسید.

تحصیلات ابتدائی را در حد خواندن و نوشتن در همان دوران کودکی یاد گرفته بود و به کار جوشکاری هم آشنایی داشت از سالها قبل به همراه خانواده به شهر قروه نقل مکان کرده بودند و سالها بود که در این شهر سکونت داشتند. از همان روزهایی که توان کار کردن را پیدا کرد دوشادوش پدر و سایر اعضای خانواده کار می کرد و در دوران نوجوانی و قبل از رفتن به سن سربازی همراه برادرش برای کار کردن به تهران می رفت و ماه ها در آنجا می ماندند و بدین سان زندگی خانواده پدری را اداره می کردند .

اوایل سال 1364 به خدمت مقدس سربازی اعزام گردید در شرایطی که جنگ تحمیلی به اوج رسیده بود و رزمندگان سپاه اسلام با تمام توان از میهن اسلامی دفاع می کردند و با ایثار و فداکاری و با عشق به شهادت توانسته بودند دشمن را در مرزهای کشور به زانو در آورند ، 28 ماه خدمت صادقانه را که بیشتر آن در خط مقدس جبهه بود به پایان رسانید و بارها در میادین جنگ در مبارزه دشمن بعثی تا مرز شهادت پیش رفت در آخرین گواهی که برای او از سوی تیپ 55 هوابرد صادر شده است و سربرگ آن به آیه ی شریفه «ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفا کانهم بنیان مرصوص» مزین شده بود چنین نوشته بودند سرباز وظیفه میرزا آقا اجاق فرزند سید علی مراد جمعی گردان 135 هوا برد از تاریخ 29/1/1364 الی 15/11/1365 در جبهه های نبرد حق علیه باطل مشغول انجام وظیفه بوده است آریٍ ! او سرباز فداکاراسلام و انقلاب بود و چند روز پایانی خدمت را به مرخصی آمده بود که به پاداش ماه ها ایثار و فداکاری در جبهه های حق علیه باطل در بیست و دوم بهمن ماه سال 1365 خداوند مقام شهادت را نصیبش گردانید و با نوشیدن شربت گوارای شهادت ، پیکر پاکش را در میان حزن و اندوه فراوان مردم شهید پرور شهر قروه تشییع و در گلزار شهدا به خاک سپردند،

چند روز بعد از شهادت زنگ درب خانه به صدا در آمد مادرش در را گشود پشت درب خانه پست چی بود او آمده بود تا کارت پایان خدمت سید میرزا اجاق را تحویل دهد غافل از اینکه او به پاس مجاهدتهای بی دریغش شربت گوارای شهادت را نوشیده است و در خوان نعمت خداوندی «عند ربهم یرزقون است».