شهادت مادر و فرزند در بمباران هوايي دشمن در قروه
نويد شاهد كردستان:شهیده شکر عبدالملکی و فرزند دلبندش عماد الماسـی
شهیده شکر عبدالملکی در بهار سال 1344 در روستای قلعه در چند کیلومتری شهر قروه دیده به جهان گشود.
پدرش هاشم و مادرش فاطمه نام داشت. با سپری شدن ایام طفولیت در یکی از مدارس زادگاهش ثبت نام گردید و با موفقیت تحصیلات مقطع ابتدائی و راهنمائی را پشت سر نهاد در ایام جوانی به اولین خواستگارش آقای خسرو الماسی که از جوانان خوب و از خانواده ای بنام شهر قروه بود پاسخ مثبت داد و خیلی زود با برگزاری مقدمات نامزدی و عروسی طبق آداب و رسوم منطقه به خانه بخت رفت اولین و تنها فرزندش در قروه به دنیا آمد و با شور و شعف زائدالوصفی نوزاد نو رسیده را عماد نام نهادند با آمدن عماد به جمع خانواده زندگی رنگ وبوی خاص خود را پیدا کرده بود و وجود این کودک گرما و حلاوت خاصی به محفل زندگی آنان بخشید، پدر به سختی کار می کرد تا زندگی همسر و فرزندش را را بخوبی اداره کند و نیازهای آنان را تأمین نماید و مادر هم با یک دنیا امید به فردای بهتر به امر خانه داری و تربیت فرزند خردسالش می پرداخت اما تقدیر سرنوشت آنان را به گونه ای دیگر رقم زد و توسط هواپیمائی رژیم بعث عراق که ناجوانمردانه به جان و مال مردم بی دفاع شهر افتاده بودند در بیست و دوم بهمن ماه، سال 1365 مظلومانه به خاک و خون کشیده شدند و مادر و فرزند در کنار هم شربت گوارای شهادت را نوشیدند.
