نگاهي كوتاه به زندگي شهيد يوسف مرادي و فرزندش عادل

*شهید یوسف مرادی و فرزند خردسالش عادل مرادی

سال 1339 در روستای خامسان از توابع شهر کامیاران میان خانواده‌ی کشاورز دیده به جهان گشود و پدرش علی و مادرش زمانه وی را یوسف نام نهادند. سواد خواندن و نوشتن را در کلاس بزرگسالان فرا گرفت. با پشت سر نهادن ایام کودکی و نوجوانی درروستا در سال 1359 ازدواج نمود و به شهر سنندج مهاجرت کرد باتلاش و کوشش خستگی‌ناپذیر توانست خانه‌ی محقری را برای خانواده‌اش در حاشیه شهر ابتیاع کند و از طریق کارگری و کسابت در فصل زمستان زندگی را اداره می‌کرد. که در 28 دی ماه سال 1365 بر اثر بمباران هوائی رژیم بعث عراق در حالی که فرزند سه ساله‌اش[1] را در بغل خود پناه داده بود به شهادت رسید و پیکر غرقه به خونش به همراه فرزند شهیدش به زادگاهش انتقال یافت. و در جوار قبور آباء و اجدادش در روستای خامسان به خاک سپرده شد.

خاطرات خانم زمانه مرادی همسر شهید:

اگرچه وضع مالی خوبی نداشتیم اما همه شاکر و خوشحال بودیم. آن روز همسرم تازه از روستا برگشته بود و بعد از دقایقی استراحت مشغول مرمت کف حیاط شد که چند ماه قبل بخاطر لوله‌کشی آب کنده‌کاری شده بود. فرزندم عادل نیز در حیاط بازی می‌کرد و ما احتمال نمی‌دادیم که یک روز حاشیه شهر را نیز بمباران کنند در نزدیک‌های عصر بود که در یک چشم به هم زدن بیشتر محلات شهر را هواپیماهای رژیم بعث عراق بمباران کردند. و خانه کوچک ما هم به کلی تخریب شد و همسایه‌ها من را از زیر آوار بیرون آوردند به محض اینکه چشم باز کردم پسرم فواد را که تازه یک جفت چکمه زرد برای او خریده بودیم را دیدم که خون‌آلود بر روی زمین افتاده بود و از چکمه‌های زردرنگش او را شناختم و بعد متوجه شدم همسرم نیز به همراه فرزندم عادل که در بغل پدرش قرار داشت شهید شده‌اند.