28 دي ماه روز ملي مقاومت كردستان
نويد شاهد كردستان:28 دی ماه 65 ، نمادی از مقاومت مردم شهید پرور سنندج
هر چیزی بر اثر گذشت زمان طراوت و تازگی خود را از دست می‌دهد و با مرور زمان و کهنه شدن کم کم به فراموشی سپرده می‌شود و تنها چیزی که گذشت زمان نمی‌تواند تازگی و طراوت را از آن بگیرد خون شهیدان است و آنچه برای همیشه در اذهان باقی می‌ماند یاد و نام شهداء است شهیدانی که در راه خدمت و برای پاسداری از دین خدا پرپر شدند و به همین خاطر است هرگاه از شهدا سخن گفته شود ناخواسته همه در مقابل عظمت روح آن کبوتران خونین بال احساس حقارت می‌نمایند و در راه خدمت به شهدا که همانا به تعبیر امام خمینی (ره) پیرو مراد شهیدان، خدمت به شهید خدمت به نبی اکرم (ص) است گوی سبقت را از همدیگر می‌ربایند و با عشق و علاقه و در مقام ادای دین و به امید شفاعت شهیدان از هیچ کمکی در راه زنده نگه داشتن یاد و نام شهیدان دریغ نمی‌ورزند
شهادت ارتفاع آدمی در سپهر تهذیب و اعتلای استعدادهای انسانی است ، از سویی کمال انقطاع از ناسوت و تجارت مربحه با ذات احدیت است و از دیگر سو بذل جان در مسیر حیات اجتماعی دین و تضیحه در سبیل حیات معقول انسانهاست و زیبایی شهادت در همین جامعیت آن است. شهدا « اکیس الناس » اند از این حيث که جان خود جز به بهای فردوس نفروختند و به « زمان» که مسلط مخرب غالب است مجال عرض اندام ندادند و به ستیز آن برخاستند « سیروا فقد سبق المفردون» در این مضمار، اجتماع « علم» و « شهادت » رفعتي مي آفريند كه مايه ي غبطه اولين و آخرين است.
آیا جز این است که فرمودند : « فوق کل بر بر الا ان یقتل الرجل فی سبیل الله » ذات احدیت برخی اصناف را به جلالتی در خور ، تجلیل نموده ، در میان غیر معصومین ، از این اصناف ، علماء و شهداء را مرتبتی خاص است َ، علماء را در ردیف ذات خویش آورده و فرموده « شهد الله انه لا الله الا هو و الملائکه و اولوالعلم قائما بالقسط » و خویشتن را به اعتبار اینکه بشر را به نعمت علم متنعم فرموده به « اکرمیت » متصف نموده و ربک الاکرم الذی علم بالقلم و در شأن شهداء ، در لسان وحی همین بس که آنان را با مقام «عنداالهی » که مرتبت اولیای معصوم الهی است ، معرفی فرموده « و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا» مقام «عندالهی » در آن نشأه ، ملکوت مقام تجرد و انقطاع کامل ایشان در این عالم است، آنان در همین عالم نیز « عندالله یرزقونند» نه عند الطبیعه.
شهدای 28 دی ماه 65 سنندج به راستی سند هویت و نشانه هایی هستند که راه گم نشود، آنها هویت ذاتی و کارکرد اصلی خویش را به عنوان مدافعین حریم انقلاب اسلامی با ایستادگی و جانفشانی و خون خود تفسیر کردند که به عنوان مهاجرین فی سبیل الله در کنار انصار همواره در صحنه وپیشتاز است و مصداق مردمی حزب الهی و آگاه و متعهد به پیمانی بودند که با خدای خود عهد بستند تا سیری ستمگر و گرسنگی ستمدیدگان را همراه امام خمینی (ره) برنتابند. شهدای کردستان از اقشار مختلف : زن ، مرد ، جوان و نوجوان تا نوزاد در قنداق ، چونان دژهای استوار و سنگر بانان هوشیار با سلاح و صلاح از عزت و استقلال و کیان این مرز و بوم در برابر تطاول و تجاوز با خون خود حماسه ها آفریده اند .
در این باب سنندج سرافراز در ذروه است و این کتاب بیان شمه ای از حدیث عشق و غیرت شهدایی است که ناجوانمردانه مورد آماج بمباران بیرحمانه رژیم بعث عراق قرار گرفتند.
به مادران و پدران این خطه ، به اساتید ، معلمان ، علماء و خطباء و هر آنکس که دستی برآتش تعلیم و تهذیب داشته اند ، مبارکباد ، که در بر کشیدن این شهیدان رفیع المنزله قدرت تربیتی و روحی خود را به نمایش گذاشتند و اینک مائیم و تراثی عظیم از خون شهیدان پیامشان و آرمانهایشان و امامشان و موجی که در جهان افکنده است.
اکنون ما در پیمانی مبارک با شهداء دست در دست ولایت می نهیم که همانا دستان شهداست و عهد می بندیم که تنها چشم دجال را کور کنیم و بنای قابیلیان را از بنیان برکنیم و الی منتهی الخف و الحافر کلمه توحید را برسانیم ، در انجام این پیمان مقدس از خدای شهداء استمداد می طلبیم :
ای خدای صاحب عطایا ، بعد از مرگ ، ما را به هر بلایی مبتلا فرمودی فرمان تو راست ، اما به اندوه حسرت مقام شهادت مبتلا مساز « آمین »
