مروري به زندگينامه و خصوصيات اخلاقي شهيد خيرالله مومني

خيرالله، فرزند قشم و زيور در سريش آباد متولد شد، در حد ابتدائي تحصيل نمودو زندگي بي پيرايه ودرعين حال سرشار از تعبّد وبندگي را با مشاغل كارگري، چوپاني ودر اواخر عمر با آسفالت‌كاري سپري نمود. 2/9/57 مصادف با ايام محرم، در تظاهرات خياباني مردم سريش آباد، هنگامي كه شعار «رهبرمن روح الله است» را فرياد مي‌كرد بر اثر تير مستقيم ژاندارم ستم شاهي عروجي جاودان را آغاز كرد. خيرالله نخستين شهيد دوران انقلاب اسلامي در استان كردستان مي باشد.

مزار پاكش در گلزار شهداي سريش آباد واقع است. از وي يك دختر وسه پسر به يادگار مانده است.

شهيد علاقة خاصي به امام حسين(ع) داشت، در ماه محرم هر سال در دستجات زنجيرزني شركت مي‌جست وشب هفتم مراسم باشكوهي را در منزل برپا مي‌كرد بي گمان همين محبت اهل بيت (ع) بود كه در مراسم عزاي حسيني، سعادت شهادت ولقاء الهي را نصيب ايشان كرد.

تعهد خاص شهيد نسبت به فرائض ديني از خصايص بارز وي محسوب مي‌گرديد، درخصوص مسألة خمس وزكات حساس بود، علاوه بر اينكه خود به اين مهم عمل مي نمود نزديكان و آشنايان را نيز بدان دعوت وتشويق مي‌كرد.

با اينكه شغل طاقت فرسايي داشت در گرماي جانسوز تابستان روزه‌اش ترك نمي‌شد و بعضاً از شدت عطش پاهايش را در داخل آب قرار مي‌داد وتكه يخي را روي شكم خود مي‌نهاد، تا شدت عطش او كاهش يابد. هرصبح جمعه در مراسم روح بخش دعاي ندبه حضور فعال مي‌يافت.

هنگام اوج‌گيري انقلاب، به منظور ارتباط با روحانيت وشركت در تظاهرات عليه رژيم ستم شاهي به شهرهاي قم، اصفهان، تبريز وتهران عزيمت مي كرد وحتي كفني را كه به عنوان آمادگي شهادت تدارك ديده بود به همراه خود مي برد. وي اعلاميه وعكس هاي حضرت امام را به منطقة قروه منتقل مي‌كرد ودر روستاهاي اطراف توزيع مي نمود.