زندگي نامه و فرازي از وصيتنامه شهيد محمود رستمي
نويد شاهد كردستان:شهيد محمود رستمي (1361ـ1343 )
"محمود رستمي" فرزند "محمد" و "ربابه" در اولين روز از تير ماه سال يك هزار و سيصد و چهل و سه در دامان خانواده‌اي مذهبي در شهرستان قروه ديده به ديدار دنياي خاكي گشود. وي با شكل‌گيري انقلاب شكوهمند اسلامي به صفوف مستحكم و خلل‌ناپذير سبزپوشان سپاه اسلام پيوست و به عنوان پاسدار رسمي درصدد خدمت خالصانه به ميهن اسلامي برآمد. اين فرزند برومند امام با قدوم راسخ در پاكسازي اكثر مناطق كردستان از لوث عوامل استكبار نقش موثري ايفا نمود تا اينكه سرانجام در بيست و نهمين روز از مهرماه سال يك هزار و سيصد و شصت و يك در جاده سنندج ـ دهگلان آيينه جان را به آب مطهر شهادت جلي بخشيد و چون پرنده‌اي سبكبال در آسمان آبي بهشت به پرواز درآمد. مزار مطهر اين شهيد گرانقدر در گلزار شهداي گرانقدر قروه زيارتگاه عاشقان شهادت مي‌باشد.
شهيد رستمي از نظر اخلاق و رفتار به گونه‌اي بود كه اكثر اقوام و خويشاوندان شيفته‌ي ايشان بودند و او را باعث سربلندي خانواده مي‌دانستند و براي وي احترام خاصي قايل بودند.
فرازي از وصيتنامه شهيد رستمي:
بنام خدا
وصيتم به شما پدر جان راه من را ادامه بدهيد چه از راه كمك به فقيران و درماندگان و مي‌دانم كه خودت از همه محتاج‌تري ولي به خود ببال كه خدا ياري‌دهنده محتاجان است. مادرم: سلام بر تو كه بالاخره بر احساس مادرانه‌ات پيروز شدي و فرزندت را روانه ميدان نبرد كفار و مشركين كردي و گفتي كه تو را در راه خدا هديه انقلاب اسلامي مي‌كنم و من به وجود تو افتخار مي‌كنم كه مادري از سلاله‌ي فاطمه زهرا (س) هستي.
خواهرم: تو نيز زينب زمان باش و از هر آنچه هوس كردي بپرهيز و در راه خدا مبارزه كن.
برادرم: راه خدا بهترين و برترين راه‌هاست تو نيز در اين راه كوشا باش.
