شهید «محمد اشنوئی نوش آبادی»، هفتم خردادماه 1359، با سمت فرمانده گروهان به اتفاق تعدادی از همرزمانش در نزدیکی باشگاه افسران سنندج با گروه‌های ضد انقلاب درگیر و مورد اصابت گلوله تیربار قرار گرفت و به فیض شهادت رسید. او از معدود افرادی بود که آمادگی خود را به عنوان دواطلب دایمی برای همه ماموریت‌ها اعلام کرد.