خاک وطن

شهید «صحبت الله باباخانی» در وصیت نامه خود نوشته است: اصل سخن این است که هیچگاه نگذارید حتی یک وجب از خاک وطن به دست دشمنان بیفتد و با آمادگی خود دل مردم را شاد کرده و دشمنان را ناامید و هر زمان که ملت مسلمانی از هر گوشه از این جهان مورد هجوم قرار گرفت، آماده شهادت شوید چون هدف تمام مسلمین یکی است.

برادر شهید «محمد بابایی» می‌گوید: شهید، با عشق و علاقه‌ای که به خاک و وطنش داشت و لبیک به فرمان امام راحل به عضویت ارتش‌ درآمد و به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد و می‌گفت؛ تا آخرین قطره خونم از کشورم دفاع خواهم‌ کرد و تا زمانی که سومار زادگاهم را از دست این متجاوزان بعثی آزاد نکنم، از مبارزه دست نخواهم کشید.

نوید شاهد - ۳۱ شهریور سالروز شروع جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، به عنوان آغاز هفته دفاع مقدس نامگذاری شده است و از ۳۱ شهریور تا 6 مهر ادامه دارد.در ادامه پوسترهایی به همین مناسبت که توسط واحد فرهنگی بنیاد شهرستان ها تهیه شده تقدیم حضورتان می شود.

نوید شاهد – او فهميده بود كه اگر بلافاصله به مقابله با دشمن تجاوزگر برنخيزند، ممكن است كه ديگر اسمي از اسلام و انقلاب هم باقي نماند و خاك وطن در زير تانك ها و نفربرهاي متجاوزان و كافران به گورستان مبدل شود. متنی که خواندید قسمتی از زندگینامه شهید «دوستعلي عليزاده»  بود که نوید شاهد آذربایجان غربی شما مخاطبان عزیز را برای مطالعه زندگینامه این شهید گرانقدر دعوت می کند.

نوید شاهد - "عبدالرحمن خرمی مهر" آزاده و جانباز کرمانشاهی می‌گوید: «اگر شهید ابوترابی نبود خیلی از اسرای ما سالم به ایران برنمی‌گشتند. شهید می‌گفت؛ ما اسیر هستیم هر چه می‌گویند باید قبول کنیم. اگر این اتفاق نیفتد سالم به مملکت برنمی‌گردید ما را کور، کر و دست و پاهایمان را قطع می کنند. کشور به شما احتیاج دارد، سالم اسیر شده‌اید و سالم باید برگردید.»

نوید شاهد - امروز ۱۵ مرداد مصادف با سالروز عملیات ثارالله است؛ عملیاتی که در سال ۱۳۶۱ منجر به آزادسازی ارتفاعات مشرف به شهرستان مرزی قصرشیرین توسط نیروهای غیور ارتش و یگان‌های سلحشور سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد.

جمعی از رزمندگان تیپ نبی اکرم (ص) در عملیات والفجر 10 با امضای شهادتنامه هم قسم شدند تا آخرین نفس از انقلاب، نظام، ولایت فقیه و ایران و ارزش‌های آن پاسداری کنند.

شهید سید یزدان بخش موسوی می گوید: راستی آیا جایی دیده ای که برای رفتن به جبهه، برای کشته شدن، برای شهید شدن، نوبت بگیرند و هر کدام به حال آن یکی که از او زودتر به جبهه می رود غبطه بخورد؟ آیا چنین شوق و عشقی فقط برای جنگیدن به خاطر خاک وطن است و بس؟