شهید «هوشنگ عزت‌زاده» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: این اولین بار است که به دانشگاهی قدم گذاشته‌ام که درسش "ایثار" است؛ اما در این دانشگاه رفوزه شده‌ام، چرا که خداوند گلچین می‌کند و خوبان را می‌برد و هنوز شهادت نصیبم نشده است.
پسر عموی شهید تعریف می‌کند: «یک شب که با هم در سنگر بودیم گفت شما استراحت کنید و من فهمیدم که می‌خواهد با خدای خود خلوت کند و همان گونه که مشغول پاسداری بود از راز و نیاز با خدا غافل نمی‌شد...»
شهید هوشنگ در خط مقدم خیلی خدایی شده بود . یک شب که با هم در سنگر بودیم به من گفتند که شما استراحت کنید و من فهمیدم که می خواهد با خدای خود خلوت کند و همانگونه که مشغول پاسداری می باشد از راز و نیاز نیز غافل نمی شد