سوء قصد

حسین حاجی‌زاده، پنجم آبان ۱۳۳۳، در روستای نهاوند از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش فدرت‌الله، کشاورز بود و مادرش سیده‌بیگم نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. پاسدار بود. سال ۱۳۴۸ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر شد. بیست و هفتم خرداد ۱۳۶۴، در تاکستان مورد سوءقصد گروه‌های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

نورالله ایران‌دوست، نهم فروردین ۱۳۲۱، در روستای احمدآباد از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش عزت‌الله (فوت۱۳۴۱)، کشاورز بود و مادرش زهرا نام داشت. خواندن و نوشتن نمی‌دانست. پاسدار بود. ازدواج کرد و صاحب پنج پسر و هشت دختر شد. بیست و هفتم خرداد ۱۳۶۴، در تاکستان مورد سوءقصد گروه‌های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

سیدرضا موسوی، هفتم فروردین ۱۳۴۲، در روستای شال از توابع شهرستان بوئین زهرا به دنیا آمد. پدرش سیدکمال، کشاورزی می کرد و مادرش سکینه یگم نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. پاسدار بود. سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. بیست و هفتم خرداد ۱۳۶۴، در تاکستان مورد سوءقصد گروه های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.

عبدالله اعلمی‌نسب، یکم خرداد ۱۳۳۶، در روستای دستجرد از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش ابراهیم و مادرش کبرا نام داشت. بسیجی بود. ازدواج کرد و صاحب دو پسر و چهار دختر شد. بیست و هفتم خرداد ۱۳۶۴، در تاکستان مورد سوءقصد نیروهای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

حسین انصاری‌رامندی، چهارم دی ۱۳۳۲، در روستای دانسفهان از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش اسد‌الله (فوت۱۳۴۳)، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و صاحب سه پسر و سه دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم خرداد ۱۳۶۴، در قزوین مورد سوءقصد گروه‌های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

قدرت‌الله چگینی، سی‌ام دی ۱۳۲۶، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش غلامرضا و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته مترجمی زبان عربی درس خواند. معاون اداره آموزش و پرورش بود. سال ۱۳۵۰ ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. دوازدهم شهریور ۱۳۶۰، در قزوین مورد سوءقصد گروه‌های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

ملحدين اهريمن، ‌روحاني مبارز و فرزند حقيقت بين وي را از خانه مسكوني بيرون كشانده و با زور به اطراف روستا سوق داده و پدر را در مقابل ديدگان پسر و پسر را در برابر چشمان پدر آماج گلوله هاي ستم خويش قرار دادند