شهید تقی ساقی سعادت آبادی

خدايا مى‌دانى كه چه مى‌كشيم پندارى كه چون شمع ذوب مى‌شويم ما از مردن نمى‌هراسيم اما مى‌ترسم بعد از ما ايمان را سر ببرند و اگر سوزيم هم كه روشنائى مى‌رود و جاى خود را دوباره به شب مى‌سپارد پس چه بايد كرد.