شهید رضا محمدی

اگر لیاقت پیدا کردم و شهید شدم غم مرا نخورید بلکه خوشحال باشید.

شهید «رضا محمدی» در وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «راهى را كه ما ميرويم راهى است‌كه ‌بسوى الله مي‌رود، راهى را كه كاروانهاى بسيارى از آن راه مي‌روند، مقصد براى آنها كه رفتند و مى روند راهى معلوم و روشن است اين مقصد بسوى الله ختم مي‌شود.»

شهید «رضا محمدی» در بخشی از وصیت‌نامه‌اش آورده است: «من با چشمی باز به این راه پا نهادم و با پاهای خود وارد این عمل شدم و عامل محرک من خدا بود و بس خیلی دوست داشتم وقتی‌که مرا در تابوت می‌گذارید پاهایم را بیرون گذارند تا همه ببینند که من با پاهای خود به این راه پا گذاشتم. چشم را باز گذارند تا همه ببینند که من با چشم باز رفتم.»

شهيد رضا محمدي سنگلي به بارگاه ابديت پر کشيد و با خون خود ريشه اسلام را آبياري کرد.

ای مادر عزیز، ای مادری که شیر پاک خود را به من داده ای، و با مشقت ها مرا بزرگ کرده ای و فدای اسلام کرده ای، بیا با این قهرمان و غیور دست پیمان بده و خون گلگون شهیدان را ارج نهید، و اگر کسی قصد تعرض به انقلاب نو پا را داشت با خون از آن دفاع نمایید.

شهید، مدتی بیمار بود و در بیمارستـان بستـری. پـدرش به وی پیشنهـاد میکند که بهتر است، تقاضای معافیت از نظام وظیفه را بنماید تا ، اینکه معاف گردد.ولی خودش قبول نکرده می گوید: «باید به قران و دین و مملکت خدمت نماید. می خواهم از آب ، خاک و میهن اسلامی، دفاع کنم» گویا ، داستان یاران امام حسین (ع ) را ، در نظر داشته است...