علی حاتمی

دانشجوی انقلابی در رشته دامپزشکی در بخشی از وصیت‌نامه خود نوشته است: «انقلابى که در هیچ کجاى دنیا تا کنون رخ نداده و وحدت کلمه آن کوبنده هر قدرت شیطانى و اهریمنى است، انقلابى که اگر شکرش را نگوییم کفرش را گفته‌ایم و اگر در جهتش گام برنداریم، ناگزیر بر ضد آن عمل نموده‌ایم.»

نوید شاهد - بسیجی شهید « علی حاتمی » از شهدای شهرستان دهلران که خرداد ماه ۱۳۶۴ در حین اقامه نماز به درجه رفیع شهادت نایل آمد. وی یک روز قبل از شهادت با کمک چند نفر از نزدیکان قبری برای یکی از شهدای فامیل آماده کرده بود که همان قبر خانه ابدی خودش شد.

نوید شاهد - اگر نگاهی به نامه های آزادگان در روزهای رنج اسارت بیندازید ؛ امید و مقاومت و صبر و استقامت در واژه واژه آنها موج می زند، در این گزارش نگاهی به برخی نامه‌های آزادگان به خانواده‌هایشان داریم که آموزش و تمرینی است از امیدواری، اراده و انگیزه برای نسل جوان امروز ما...

نفسهاي گرم تو را در كنارم حس مي كنم و دستان گرمت را در دستم و صداي تك‌تك قلبت را كه به مانند ساعت كار مي كند مي شنوم كه به خاطر من مي طپد. عشق من، هدف من، آرزوي من، اميد من و به طور كلي همه چيز من اينها را كه مي نويسم بدان و حتماٌ مي داني كه نه اغزاق است و نه دروغ بلكه همه حقيقت مي باشد.

از آن وقت به بعد هميشه درتظاهرات يا کمک مجروحين يا در بهشت زهرا بود چند بار هم درخلوت دور از چشم مادرش از من طلب رضايت کرد و من هم مي بوسيدم و به خدا مي‌سپردم.

دهم اردیبهشت ماه سال 1361 اولین روز عملیات بیت المقدس در حین نبرد مستقیم برای آزادسازی خرمشهر مجروح و بی هوش شدم و به اسارت ارتش بعثی درآمدم.